Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.