Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

canticum graduum ad Dominum cum tribularer clamavi et exaudivit me

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Domine libera animam meam a labiis iniquis a lingua dolosa

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

quid detur tibi et quid adponatur tibi ad linguam dolosam

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

sagittae potentis acutae cum carbonibus desolatoriis

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitationibus Cedar

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

multum incola fuit anima mea

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

cum his qui oderant pacem eram pacificus cum loquebar illis inpugnabant me gratis