Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

Iti pakarigatak immawagak kenni Yahweh, ket sinungbatannak.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Ispalem ti biagko, O Yahweh, kadagiti agul-ulbod kadagiti bibigda ken mangal-allilaw kadagiti dilada.

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Anianto ti panangdusana kadakayo, ken anianto pay ngata ti aramidenna kadakayo, dakayo nga addaan iti naulbod a dila?

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

Panaennakayonto iti natirad a pana ti mannakigubat, a napanday manipud iti dumardarang a beggang iti enebro.

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

Asiak pay gapu ta nagnaedak iti apagbiit idiay Mesek; nagnaedak idi kadagiti tolda ti Kedar.

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Ta nabayag a nakipagnaedak kadagiti manggur-gura iti kapia.

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

Kayatko ti kapia, ngem no agsaoak, gubat ti kayatda.