Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

Grádicsok éneke. Nyomorúságomban az Úrhoz kiálték, és meghallgata engem.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Mentsd meg, Uram, lelkemet a hazug ajaktól és a csalárd nyelvtől!

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Mit adjanak néked, vagy mit nyujtsanak néked, te csalárd nyelv?!

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

Vitéznek hegyes nyilait fenyőfa parázsával.

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

Jaj nékem, hogy Mésekben bujdosom és a Kédár sátrai közt lakom!

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Sok ideje lakozik az én lelkem a békességnek gyűlölőivel!

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

Magam vagyok a békesség, de mihelyt megszólalok, ők viadalra készek.