Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.