Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

Een bedevaartslied. Tot Jahweh riep ik in mijn nood, En Hij heeft mij verhoord.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Verlos mij, Jahweh, van leugenlippen En lastertongen!

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Wat kan een lastertong u al brengen, En wat er nog bij doen:

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

Scherpgepunte oorlogspijlen, Met gloeiende houtskool!

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

Wee mij, dat ik moet toeven In de tenten van Mésjek, En dat ik moet wonen In de tenten van Kedar!

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Reeds te lang leef ik samen Met vredeverstoorders;

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

Als ìk over vrede wil spreken, Zoeken zij strijd!