< Zabura 120 >
1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.
Tangtlaeng Laa Kamah kah citcai khuiah BOEIPA te ka khue tih kai n'doo.
2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.
BOEIPA aw ka hinglu he laithae hmuilai lamkah neh palyal ol lamloh huul lah.
3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?
Palyal ol te nang taengah bahamnim m'paek vetih bahamnim nang taengah hang koei eh?
4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.
Hlangrhalh kah thaltang khaw hlingcet alh bangla sum yipkip.
5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!
Meshek ah ka bakuep tih Kedar dap ah kho ka sak dongah kai ngawn tah ka tuisawih coeng!
6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.
Rhoepnah aka hmuhuet taengah ka hinglu loh kho puet a sak coeng.
7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.
Kai loh rhoepnah ka thui vaengah amih te caemtloek la thoouh.