< Zabura 119 >
1 Albarka ta tabbata ga waɗanda rayuwarsu ba ta da abin zargi, waɗanda suke tafiya bisa ga dokar Ubangiji.
Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
2 Albarka ta tabbata ga waɗanda suke kiyaye ƙa’idodinsa suke kuma nemansa da dukan zuciyarsu.
Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
3 Ba sa yin wani abin da ba daidai ba; suna tafiya a hanyoyinsa.
þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
4 Ka shimfiɗa farillan da dole a yi biyayya da su.
Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
5 Kash, da a ce hanyoyina tsayayyu ne a yin biyayya da ƙa’idodinka mana!
– ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
6 Da ba zan sha kunya ba sa’ad da na lura da dukan umarnanka.
Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
7 Zan yabe ka da zuciya ta gaskiya yayinda nake koyon dokokinka masu adalci.
Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
8 Zan yi biyayya da ƙa’idodinka; kada ka yashe ni ɗungum.
Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
9 Yaya matashi zai kiyaye hanyarsa da tsabta? Sai ta yin rayuwa bisa ga maganarka.
Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
10 Na neme ka da dukan zuciyata; kada ka bar ni in kauce daga umarnanka.
Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
11 Na ɓoye maganarka a cikin zuciyata don kada in yi maka zunubi.
Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
12 Yabo ya tabbata gare ka, ya Ubangiji; ka koya mini ƙa’idodinka.
Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
13 Da leɓunana na ba da labarin dukan dokokin da suka fito bakinka.
Ég fer með lög þín upphátt
14 Na yi farin ciki da bin farillanka yadda mutum yakan yi farin ciki da arziki mai yawa.
– þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
15 Na yi tunani a kan farillanka na kuma lura da hanyoyinka.
Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
16 Na yi murna a cikin ƙa’idodinka; ba zan ƙyale maganarka ba.
Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
17 Ka yi alheri ga bawanka, zan kuwa rayu; zan yi biyayya da maganarka.
Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
18 Ka buɗe idanuna don in iya gani abubuwan banmamaki a cikin dokarka.
Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
19 Ni baƙo ne a duniya; kada ka ɓoye mini umarnanka.
Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
20 Zuciyata ta ƙosa saboda marmari don dokokinka koyaushe.
Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
21 Ka tsawata wa masu fariya, waɗanda suke la’anta waɗanda kuma suka kauce daga umarnanka.
Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
22 Ka cire mini ba’a da reni, gama ina kiyaye farillanka.
Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
23 Ko da yake masu mulki sun zauna tare suna ɓata mini suna, bawanka zai yi tunani a kan ƙa’idodinka.
Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
24 Farillanka ne abin farin cikina; su ne mashawartana.
Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
25 An kwantar da ni ƙasa cikin ƙura; ka kiyaye raina bisa ga maganarka.
Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
26 Na ba da labari hanyoyina ka kuma amsa mini; ka koya mini ƙa’idodinka.
Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
27 Bari in gane koyarwar farillanka; sa’an nan zan yi tunani a kan abubuwan banmamakinka.
svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
28 Raina ya gaji da baƙin ciki; ka ƙarfafa ni bisa ga maganarka.
Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
29 Ka kiyaye ni daga hanyoyin ruɗu; ka yi mini alheri ta wurin dokokinka.
Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
30 Na zaɓi hanyar gaskiya; na sa zuciyata a kan dokokinka.
því að ég hef valið að gera rétt.
31 Na riƙe farillanka kankan, ya Ubangiji; kada ka sa in sha kunya.
Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
32 Ina gudu a kan hanyar umarnanka, gama ka’yantar da zuciyata.
Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
33 Ka koya mini Ya Ubangiji, don in bi ƙa’idodinka; sa’an nan zan kiyaye su har ƙarshe.
Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
34 Ka ba ni ganewa, zan kuwa kiyaye dokarka in kuma yi biyayya da ita da dukan zuciyata.
Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
35 Ka bi da ni a hanyar umarnanka, gama a can zan sami farin ciki.
Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
36 Ka juye zuciyata wajen farillanka ba wajen riba ta sonkai ba.
Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
37 Ka juye idanuna daga abubuwa marasa amfani; ka kiyaye raina bisa ga maganarka.
Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
38 Ka cika alkawarinka ga bawanka, saboda a ji tsoronka.
Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
39 Ka kawar da shan kunyar da nake tsoro, gama dokokinka nagari ne.
Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
40 Ina marmarin farillanka ƙwarai! Ka kiyaye raina cikin adalcinka.
Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
41 Bari ƙaunarka marar ƙarewa ta zo gare ni, ya Ubangiji, cetonka bisa ga alkawarinka;
Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
42 sa’an nan zan amsa wa masu cin mutuncina, gama na dogara ga maganarka.
og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
43 Kada ka ƙwace maganarka daga bakina, gama na sa zuciyata a dokokinka.
Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
44 Kullayaumi zan yi biyayya da dokokinka, har abada abadin.
Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
45 Zan yi ta yawo a sake gama na nemi farillanka.
og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
46 Zan yi maganar farillanka a gaban sarakuna ba kuwa za a kunyata ni ba,
Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
47 gama ina farin ciki da umarnanka saboda ina ƙaunarsu.
Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
48 Na ɗaga hannuwana ga umarnanka, waɗanda nake ƙauna, ina kuma tunani a kan ƙa’idodinka.
„Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
49 Tuna da maganarka ga bawanka, gama ka ba ni bege.
Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
50 Ta’aziyyata cikin wahalata ita ce alkawarinka yana kiyaye raina.
Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
51 Masu fariya suna yi mini ba’a ba tare da an hana su ba, amma ban rabu da dokar ba.
Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
52 Na tuna da dokokinka na tun dā, ya Ubangiji, na kuwa sami ta’aziyya a cikinsu.
Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
53 Fushi ya kama ni saboda mugaye, waɗanda suka keta dokokinka.
Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
54 Ƙa’idodinka su ne kan waƙata a duk inda na sauka.
Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
55 Da dare na tuna da sunanka, ya Ubangiji, zan kuwa kiyaye dokarka.
Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
56 Wannan shi ne na saba yi, ina yin biyayya da farillanka.
Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
57 Kai ne rabona, ya Ubangiji; na yi alkawarin in kiyaye maganarka.
Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
58 Na nemi fuskarka da dukan zuciyata; ka yi mini alheri bisa ga alkawarinka.
Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
59 Na lura da hanyoyina na kuma mayar da matakaina ga farillanka.
Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
60 Zan gaggauta ba zan ɓata lokaci ba in yi biyayya da umarnanka.
snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
61 Ko da yake mugaye sun ɗaura ni da igiyoyi, ba zan manta da dokokinka ba.
Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
62 Da tsakar dare nakan tashi in gode maka saboda dokokinka masu adalci.
Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
63 Ni aboki ne ga duk mai tsoronka, ga duk wanda yake bin farillanka.
Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
64 Duniya ta cika da ƙaunarka, ya Ubangiji; ka koya mini ƙa’idodinka.
Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
65 Ka yi wa bawanka alheri bisa ga maganarka, ya Ubangiji.
Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
66 Ka koya mini sani da kuma hukunci mai kyau, gama na gaskata a umarnanka.
Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
67 Kafin in sha wahala na kauce, amma yanzu ina biyayya da maganarka.
Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
68 Kai nagari ne, kuma abin da kake yi yana da kyau; ka koya mini ƙa’idodinka.
Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
69 Ko da yake masu fariya sun shafe ni da ƙarairayi, na kiyaye farillanka da dukan zuciyata.
Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
70 Zukatansu sun yi tauri da kuma marasa tausayi amma ina farin ciki a dokarka.
Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
71 Ya yi kyau da na sha wahala don in koyi ƙa’idodinka.
Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
72 Doka daga bakinka ya fi mini daraja fiye da azurfa da zinariya guda dubu.
Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
73 Hannuwanka ne suka yi suka kuma siffanta ni; ka ba ni ganewa don in koyi umarnanka.
Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
74 Bari waɗanda suke tsoronka su yi farin ciki sa’ad da suke gan ni, gama na sa zuciyata a maganarka.
Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
75 Ya Ubangiji na sani, cewa dokokinka masu adalci ne, kuma cikin aminci ka hore ni.
Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
76 Bari ƙaunarka marar ƙarewa tă yi mini ta’aziyya, bisa ga alkawarinka ga bawanka.
Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
77 Bari tausayinka yă zo mini don in rayu, gama dokarka ce farin cikina.
Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
78 Bari masu girman kai su sha kunya saboda abubuwa marasa kyau da suke yi mini ba dalili; amma zan yi tunani a kan farillanka.
Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
79 Bari waɗanda suke tsoronka su juya gare ni, waɗanda suka gane da farillanka.
Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
80 Bari zuciyata ta kasance marar abin zargi wajen ƙa’idodinka, don kada in sha kunya.
Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
81 Raina ya tafke da marmari don cetonka, amma na sa zuciyata a maganarka.
Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
82 Idanuna sun gaji, suna jiran alkawarinka; Na ce, “Yaushe za ka ta’azantar da ni?”
Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
83 Ko da yake ni kamar salkar ruwan inabi ne a cikin hayaƙi, ban manta da ƙa’idodinka ba.
Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
84 Har yaushe bawanka zai yi ta jira? Yaushe za ka hukunta masu tsananta mini?
Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
85 Masu girman kai sun haƙa mini rami, sun ƙetare dokarka.
Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
86 Dukan umarnanka abin dogara ne; ka taimake ni, gama mutane suna tsananta mini ba dalili.
Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
87 Sun kusa gama da ni a duniya, amma ban bar bin farillanka ba.
Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
88 Ka kiyaye raina bisa ga ƙaunarka, zan kuwa yi biyayya da farillan bakinka.
Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
89 Maganarka, ya Ubangiji madawwamiya ce; tana nan daram a cikin sammai.
Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
90 Amincinka yana cin gaba cikin dukan zamanai; ka kafa duniya ta kuma dawwama.
Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
91 Dokokinka sun dawwama har yă zuwa yau, gama dukan abubuwa suna maka hidima.
Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
92 Da ba don dokarka ce farin cikina ba, da na hallaka a cikin azabana.
Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
93 Ba zan taɓa manta da farillanka ba, gama ta wurinsu ne ka kiyaye raina.
Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
94 Ka cece ni, gama ni naka ne; na yi ƙoƙarin neman farillanka.
Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
95 Mugaye suna jira su hallaka ni, amma zan yi ta tunani a kan farillanka.
Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
96 Ga duk cikakke na ga kāsawa; amma umarnanka ba su da iyaka.
Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
97 Kash, ga yadda nake ƙaunar dokarka! Ina tunani a kanta dukan yini.
Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
98 Umarnanka suna sa in zama mai hikima fiye da abokan gābana, gama kullum suna tare da ni.
Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
99 Ina da ganewa sosai fiye da dukan malamaina, gama ina tunani a kan farillanka.
Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
100 Ina da ganewa fiye da dattawa, gama ina biyayya da farillanka.
skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
101 Na kiyaye ƙafafuna daga kowace muguwar hanya domin in yi biyayya da maganarka.
Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
102 Ban rabu da dokokinka ba, gama kai da kanka ne ka koya mini.
Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
103 Ɗanɗanon maganarka akwai zaki, sun ma fi zuma zaki a bakina!
orð þín eru sætari en hunang!
104 Na sami ganewa daga farillanka; saboda haka ina ƙin kowace hanyar da ba daidai ba.
Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
105 Maganarka fitila ce ga ƙafafuna haske kuma a kan hanyata.
Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
106 Na yi rantsuwa na kuma tabbatar da shi, cewa zan bi dokokinka masu adalci.
Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
107 Na sha wahala sosai; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga maganarka.
Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
108 Ka karɓi yabon bakina da nake yi da yardar rai, ya Ubangiji, ka kuwa koya mini dokokinka.
Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
109 Ko da yake kullum ina riƙe da raina a hannuwana, ba zan manta da dokarka ba.
Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
110 Mugaye sun kafa mini tarko, amma ban kauce daga farillanka ba.
Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
111 Farillanka su ne gādona har abada; su ne farin cikin zuciyata.
Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
112 Zuciyata ta shirya a kan kiyaye ƙa’idodinka har ƙarshe.
Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
113 Na ƙi mutane masu baki biyu, amma ina ƙauna dokarka.
Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
114 Kai ne mafakata da garkuwata; na sa zuciyata a maganarka.
Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
115 Ku rabu da ni, ku masu aikata mugunta, don in kiyaye umarnan Allahna!
Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
116 Ka raya ni bisa ga alkawarinka, zan kuwa rayu; kada ka bari a gwale sa zuciyata.
Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
117 Ka riƙe ni za a kuma cece ni; kullayaumi zan ɗauka ƙa’idodinka da muhimmanci.
Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
118 Ka ki dukan waɗanda suka kauce daga ƙa’idodinka, gama yaudararsu banza ne.
Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
119 Dukan mugayen duniya ka zubar kamar datti; saboda haka nake ƙaunar farillanka.
Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
120 Naman jikina na rawan jiki don tsoronka; na cika da tsoron dokokinka.
Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
121 Na aikata abin da yake mai adalci da kuma daidai; kada ka ni a hannun masu danne ni.
Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
122 Ka tabbatar da lafiyar bawanka; kada ka bar masu girman kai su danne ni.
Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
123 Idanuna sun gaji, da jiran cetonka, da jiran alkawarinka mai adalci.
Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
124 Ka yi da bawanka bisa ga ƙaunarka ka kuma koya mini ƙa’idodinka.
Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
125 Ni bawanka ne, ka ba ni fahimi don in gane farillanka.
Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
126 Lokaci ya yi da za ka yi wani abu, ya Ubangiji; ana karya dokarka.
Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
127 Saboda ina ƙaunar umarnanka fiye da zinariya, kai, fiye da zinariya zalla,
Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
128 saboda kuma ina lura da dukan farillanka da kyau, na ƙi kowace hanyar da ba daidai ba.
Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
129 Farillanka masu banmamaki ne; saboda haka nake yin biyayya da su.
Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
130 Fassarar maganganunka sukan ba da haske; sukan ba da ganewa ga marar ilimi.
Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
131 Ina hakkin da bakina a buɗe, ina marmarin umarnanka.
Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
132 Ka juye wurina ka kuma yi mini jinƙai, yadda kullum ka yi wa waɗanda suke ƙaunar sunanka.
Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
133 Ka bi da sawuna bisa ga maganarka; kada ka bar zunubi yă mallake ni.
Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
134 Ka fanshe ni daga mutane masu danniya, don in yi biyayya da farillanka.
Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
135 Ka sa fuskarka ta haskaka a kan bawanka ka kuma koya mini ƙa’idodinka.
Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
136 Hawaye suna malalowa daga idanuna kamar rafi, gama ba a biyayya da dokarka.
Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
137 Mai adalci ne kai, ya Ubangiji, dokokinka kuma daidai ne.
Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
138 Farillan da ka shimfiɗa masu adalci ne; su kuma abin dogara ne ƙwarai.
Skipanir þínar góðar og réttlátar.
139 Kishina ya cinye ni ɗungum, gama abokan gābana sun yi biris da maganganunka.
Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
140 An gwada alkawuranka sarai, bawanka kuwa yana ƙaunarsu.
Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
141 Ko da yake ni ba kome ba ne an kuwa rena ni, ba na manta da farillanka.
Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
142 Adalcinka dawwammame ne dokar kuma gaskiya ce.
Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
143 Wahala da damuwa suna a kaina, amma umarnanka su ne farin cikina.
Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
144 Farillanka daidai ne har abada; ka ba ni ganewa don in rayu.
Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
145 Na yi kira da dukan zuciyata; ka amsa mini, ya Ubangiji, zan kuwa yi biyayya da ƙa’idodinka.
Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
146 Na yi kira gare ka; ka cece ni zan kuwa kiyaye farillanka.
„Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
147 Na tashi kafin fitowar rana na kuma yi kukan neman taimako; na sa zuciyata a maganarka.
Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
148 Ban rufe idanuna ba dukan dare, don in yi tunani a kan alkawuranka.
Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
149 Ka ji muryata bisa ga ƙaunarka; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga dokokinka.
Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
150 Waɗanda suke ƙirƙiro mugayen dabaru suna nan kusa, amma suna nesa da dokarka.
Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
151 Duk da haka kana kusa, ya Ubangiji, kuma dukan umarnanka gaskiya ne.
En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
152 Tun tuni na koyi daga farillanka cewa ka kafa su su kasance har abada.
Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
153 Ka dubi wahalata ka cece ni, gama ban manta da dokarka ba.
Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
154 Ka kāre manufata ka kuma fanshe ni, ka cece rai na kamar yadda ka alkawarta!
Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
155 Ceto yana nesa da mugaye, gama ba sa neman ƙa’idodinka.
Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
156 Tausayinka da girma yake, ya Ubangiji; ka kiyaye raina bisa ga dokokinka.
Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
157 Maƙiya masu yawa ne suke tsananta mini, amma ban rabu da farillanka ba.
Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
158 Na dubi marasa aminci da ƙyama, gama ba sa yin biyayya da maganarka.
Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
159 Dubi yadda nake ƙaunar farillanka; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga ƙaunarka.
Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
160 Dukan maganganunka gaskiya ne; dukan dokokinka masu adalci madawwami ne.
Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
161 Masu mulki suna tsananta mini ba dalili, amma zuciyata na rawan jiki game da maganarka.
Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
162 Ina farin ciki da alkawarinka kamar yadda wani kan sami ganima mai girma.
Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
163 Na ƙi ina kuma ƙyamar ƙarya amma ina ƙaunar dokarka.
Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
164 Sau bakwai a rana ina yabonka saboda dokokinka masu adalci.
Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
165 Waɗanda suke ƙaunar dokarka suna da babban salama, kuma babu abin da zai sa su yi tuntuɓe.
Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
166 Ina jiran cetonka, ya Ubangiji, ina kuma bin umarnanka.
Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
167 Ina biyayya da farillanka, gama ina ƙaunarsu ƙwarai.
Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
168 Ina biyayya da farillanka da kuma koyarwarka, gama dukan hanyoyina sanannu ne gare ka.
Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
169 Bari kukata ta zo gare ka, ya Ubangiji; ka ba ni ganewa bisa ga maganarka.
Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
170 Bari roƙona yă zo gabanka; ka cece ni bisa ga alkawarinka.
Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
171 Bari leɓunana su cika da yabonka, gama ka koya mini ƙa’idodinka.
Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
172 Bari harshena yă rera game da maganarka, gama dukan umarnanka masu adalci ne.
Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
173 Bari hannunka yă kasance a shirye don yă taimake ni, gama na zaɓi farillanka.
Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
174 Ina marmarin cetonka, ya Ubangiji, dokarka kuwa ita ce farin cikina.
Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
175 Bari in rayu don in yabe ka, bari kuma dokokinka su raya ni.
Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
176 Na kauce kamar ɓatacciyar tunkiya. Ka nemi bawanka, gama ban manta da umarnanka ba.
Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.