< Zabura 116 >

1 Ina ƙaunar Ubangiji, gama ya ji muryata; ya ji kukata ta neman jinƙai.
Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.
2 Domin ya juye kunnensa gare ni, zan kira gare shi muddin ina da rai.
For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.
3 Igiyoyin mutuwa sun shaƙe ni, wahalar kabari sun zo a kaina; na cika da wahala da ɓacin rai. (Sheol h7585)
Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)
4 Sai na kira ga sunan Ubangiji na ce, “Ya Ubangiji, ka cece ni!”
Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»
5 Ubangiji mai alheri ne da kuma mai adalci; Allahnmu yana cike da tausayi.
Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.
6 Ubangiji yana tsare masu tawali’u; sa’ad da nake cikin tsananin bukata, ya cece ni.
Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.
7 Ka kwantar da hankali, ya raina, gama Ubangiji mai alheri ne a gare ka.
Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.
8 Gama kai, ya Ubangiji, ka ceci raina daga mutuwa, idanuna daga hawaye, ƙafafuna daga tuntuɓe,
Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.
9 don in iya tafiya a gaban Ubangiji a ƙasar masu rai.
Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.
10 Na gaskata, saboda haka na ce, “An azabtar da ni ƙwarai.”
Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.
11 Kuma cikin rikicewana na ce, “Dukan mutane maƙaryata ne.”
Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»
12 Yaya zan sāka wa Ubangiji saboda dukan alherinsa gare ni?
Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?
13 Zan daga kwaf na ceto in kuma kira ga sunan Ubangiji.
Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.
14 Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa.
Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.
15 Abu mai daraja a gaban Ubangiji shi ne mutuwar tsarkakansa.
Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.
16 Ya Ubangiji, da gaske ni bawanka ne; ni bawanka ne, ɗan baiwarka; ka’yantar da ni daga sarƙoƙi.
Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.
17 Zan yi hadayar godiya gare ka in kuma kira bisa sunan Ubangiji.
Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.
18 Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa,
Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,
19 a filayen gidan Ubangiji, a tsakiyarki, ya Urushalima. Yabi Ubangiji.
i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!

< Zabura 116 >