< Zabura 116 >

1 Ina ƙaunar Ubangiji, gama ya ji muryata; ya ji kukata ta neman jinƙai.
Sitä minä rakastan, että Herra kuulee minun rukoukseni äänen;
2 Domin ya juye kunnensa gare ni, zan kira gare shi muddin ina da rai.
Että hän korvansa kallistaa minun puoleeni; sentähden minä avukseni huudan häntä elinaikanani.
3 Igiyoyin mutuwa sun shaƙe ni, wahalar kabari sun zo a kaina; na cika da wahala da ɓacin rai. (Sheol h7585)
Kuoleman paulat ovat minun piirittäneet, ja helvetin ahdistukset ovat minun löytäneet: minä tulin vaivaan ja tuskaan. (Sheol h7585)
4 Sai na kira ga sunan Ubangiji na ce, “Ya Ubangiji, ka cece ni!”
Mutta minä avukseni huudan Herran nimeä: o Herra, pelasta minun sieluni!
5 Ubangiji mai alheri ne da kuma mai adalci; Allahnmu yana cike da tausayi.
Herra on armollinen ja vanhurskas, ja meidän Jumalamme on laupias.
6 Ubangiji yana tsare masu tawali’u; sa’ad da nake cikin tsananin bukata, ya cece ni.
Herra kätkee yksinkertaiset: kuin minä olin kovin vaivattu, niin hän minua autti.
7 Ka kwantar da hankali, ya raina, gama Ubangiji mai alheri ne a gare ka.
Palaja taas, minun sieluni, sinun lepoos; sillä Herra tekee hyvästi sinulle.
8 Gama kai, ya Ubangiji, ka ceci raina daga mutuwa, idanuna daga hawaye, ƙafafuna daga tuntuɓe,
Sillä sinä olet sieluni temmannut pois kuolemasta, silmäni kyynelistä, jalkani kompastuksesta.
9 don in iya tafiya a gaban Ubangiji a ƙasar masu rai.
Minä vaellan Herran edessä eläväin maassa.
10 Na gaskata, saboda haka na ce, “An azabtar da ni ƙwarai.”
Minä uskon, sentähden minä puhun; mutta minä sangen vaivataan.
11 Kuma cikin rikicewana na ce, “Dukan mutane maƙaryata ne.”
Minä sanoin hämmästyksessä: kaikki ihmiset ovat valehteliat.
12 Yaya zan sāka wa Ubangiji saboda dukan alherinsa gare ni?
Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa, jotka hän minulle teki?
13 Zan daga kwaf na ceto in kuma kira ga sunan Ubangiji.
Minä otan sen autuaallisen kalkin, ja saarnaan Herran nimeä.
14 Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa.
Minä maksan lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.
15 Abu mai daraja a gaban Ubangiji shi ne mutuwar tsarkakansa.
Hänen pyhäinsä kuolema on kallis Herran edessä.
16 Ya Ubangiji, da gaske ni bawanka ne; ni bawanka ne, ɗan baiwarka; ka’yantar da ni daga sarƙoƙi.
O Herra! minä olen sinun palvelias, minä olen sinun palvelias, sinun piikas poika: sinä olet minun siteeni vallallensa päästänyt.
17 Zan yi hadayar godiya gare ka in kuma kira bisa sunan Ubangiji.
Minä uhraan sinulle kiitosuhria, ja Herran nimeä saarnaan.
18 Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa,
Minä maksan Herralle lupaukseni kaiken hänen kansansa edessä,
19 a filayen gidan Ubangiji, a tsakiyarki, ya Urushalima. Yabi Ubangiji.
Herran huoneen esikartanoissa, keskellä sinua, Jerusalem. Halleluja!

< Zabura 116 >