< Zabura 115 >

1 Ba gare mu ba, ya Ubangiji, ba gare mu ba amma ga sunanka yă sami ɗaukaka, saboda ƙaunarka da amincinka.
Ei meille, Herra, ei meille, vaan sinun nimelles anna kunnia, sinun armos ja totuutes tähden.
2 Me ya sa al’ummai suke cewa, “Ina Allahnsu?”
Miksi pakanat sanovat: kussa on nyt heidän Jumalansa?
3 Allahnmu yana a sama; yana yin duk abin da ya ga dama.
Mutta meidän Jumalamme on taivaissa: mitä ikänä hän tahtoo, sen hän tekee.
4 Amma gumakansu azurfa da zinariya ne, da hannuwan mutane suka yi.
Vaan heidän epäjumalansa ovat hopia ja kulta, ihmisten käsillä tehdyt.
5 Suna da bakuna, amma ba sa magana, idanu, amma ba sa gani;
Heillä on suu, ja ei puhu: heillä ovat silmät, ja ei näe.
6 suna da kunnuwa, amma ba sa ji, hanci, amma ba sa jin ƙanshi
Heillä ovat korvat, ja ei kuule: heillä ovat sieraimet, ja ei haista.
7 suna da hannuwa, amma ba sa iya taɓa kome, ƙafafu, amma ba sa iya tafiya; ba sa iya ce wani abu da maƙogwaronsu.
Heillä ovat kädet, ja ei rupee: heillä ovat jalat, ja ei käy; ja ei puhu kurkustansa.
8 Masu yinsu za su zama kamar su, haka kuma zai kasance da duk wanda ya dogara da su.
Jotka niitä tekevät, ovat niiden kaltaiset, ja kaikki, jotka heihin uskaltavat.
9 Ya gidan Isra’ila, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
Mutta Israel toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
10 Ya gidan Haruna, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
Aaronin huone toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
11 Ku da kuke tsoronsa, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
Jotka Herraa pelkäävät, toivokaan myös Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
12 Ubangiji yakan tuna da mu zai kuma albarkace mu. Zai albarkace gidan Isra’ila, zai albarkace gidan Haruna,
Herra muistaa meitä ja siunaa meitä: hän siunaa Israelin huoneen, hän siunaa Aaronin huoneen.
13 zai albarkace waɗanda suke tsoron Ubangiji, manya da ƙanana duka.
Hän siunaa ne, jotka Herraa pelkäävät, sekä pienet että suuret.
14 Bari Ubangiji yă sa ku ƙaru, da ku da’ya’yanku.
Herra siunatkoon teitä enemmin ja enemmin, teitä ja teidän lapsianne.
15 Bari Ubangiji yă albarkace ku, shi Mahalicci sama da ƙasa.
Te olette Herran siunatut, joka taivaat ja maan on tehnyt.
16 Saman sammai na Ubangiji ne, amma ya ba da duniya ga mutum.
Taivasten taivaat ovat Herran; mutta maan on hän ihmisten lapsille antanut.
17 Ba matattu ba ne masu yabon Ubangiji, waɗanda suke gangara zuwa wurin da ake shiru;
Kuolleet ei taida Herraa kiittää, eikä ne, jotka menevät alas hiljaisuuteen.
18 mu ne masu ɗaukaka Ubangiji, yanzu da har abada kuma. Yabi Ubangiji.
Mutta me kiitämme Herraa, hamasta nyt ja ijankaikkiseen, Halleluja!

< Zabura 115 >