< Zabura 115 >

1 Ba gare mu ba, ya Ubangiji, ba gare mu ba amma ga sunanka yă sami ɗaukaka, saboda ƙaunarka da amincinka.
Ikke os, o Herre, ikke os, men dit navn, det give du ære for din Miskundheds og Trofastheds Skyld!
2 Me ya sa al’ummai suke cewa, “Ina Allahnsu?”
Hvi skal Folkene sige: "Hvor er dog deres Gud?"
3 Allahnmu yana a sama; yana yin duk abin da ya ga dama.
Vor Gud, han er i Himlen; alt, hvad han vil, det gør han!
4 Amma gumakansu azurfa da zinariya ne, da hannuwan mutane suka yi.
Deres Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;
5 Suna da bakuna, amma ba sa magana, idanu, amma ba sa gani;
de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;
6 suna da kunnuwa, amma ba sa ji, hanci, amma ba sa jin ƙanshi
de har Ører, men hører ikke, Næse men lugter dog ej;
7 suna da hannuwa, amma ba sa iya taɓa kome, ƙafafu, amma ba sa iya tafiya; ba sa iya ce wani abu da maƙogwaronsu.
de har Hænder, men føler ikke, Fødder, men går dog ej, deres Strube frembringer ikke en Lyd.
8 Masu yinsu za su zama kamar su, haka kuma zai kasance da duk wanda ya dogara da su.
Som dem skal de, der lavede dem, blive, enhver, som stoler på dem!
9 Ya gidan Isra’ila, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
Israel stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
10 Ya gidan Haruna, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
Arons Hus stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
11 Ku da kuke tsoronsa, ku dogara ga Ubangiji, shi ne mai taimakonsu da garkuwarsu.
de, som frygter HERREN, stoler på ham, han er deres Hjælp og Skjold.
12 Ubangiji yakan tuna da mu zai kuma albarkace mu. Zai albarkace gidan Isra’ila, zai albarkace gidan Haruna,
HERREN kommer os i Hu, velsigner, velsigner Israels Hus, velsigner Arons Hus,
13 zai albarkace waɗanda suke tsoron Ubangiji, manya da ƙanana duka.
velsigner dem, der frygter HERREN, og det både små og store.
14 Bari Ubangiji yă sa ku ƙaru, da ku da’ya’yanku.
HERREN lader eder vokse i Tal, eder og eders Børn;
15 Bari Ubangiji yă albarkace ku, shi Mahalicci sama da ƙasa.
velsignet er I af HERREN, Himlens og Jordens Skaber.
16 Saman sammai na Ubangiji ne, amma ya ba da duniya ga mutum.
Himlen er HERRENs Himmel, men Jorden gav han til Menneskens Børn.
17 Ba matattu ba ne masu yabon Ubangiji, waɗanda suke gangara zuwa wurin da ake shiru;
De døde priser ej HERREN, ingen af dem, der steg ned i det tavse.
18 mu ne masu ɗaukaka Ubangiji, yanzu da har abada kuma. Yabi Ubangiji.
Men vi, vi lover HERREN, fra nu og til evig Tid!

< Zabura 115 >