< Zabura 114 >
1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.