< Zabura 114 >
1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
I te putanga mai o Iharaira i Ihipa, o te whare o Hakopa i te iwi reo ke,
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
Ko Hura tona wahi tapu, ko Iharaira tona rangatiratanga.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
I kite te moana, a whati ana: i whakahokia ki muri a Horano.
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
Pekepeke ana nga maunga ano he hipi toa, nga pukepuke ano he reme.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
I ahatia koe, e te moana, i whati ai koe e Horano, i whakahokia ai koe ki muri?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
E nga maunga, i pekepeke ai koutou ano he hipi toa; e nga pukepuke, ano he reme?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
E wiri, e te whenua, i te aroaro o te Ariki; i te aroaro o te Atua o Hakopa;
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
I meinga ai te toka hei hopua wai; te kiripaka hei puna wai.