< Zabura 114 >
1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
Tango Isalaele abimaki wuta na Ejipito, tango libota ya Jakobi elongwaki na ekolo ya bapaya,
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
Yuda ekomaki Esika ya bule ya Yawe, mpe Isalaele ekomaki mabele na Ye.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
Ebale monene emonaki yango mpe ekimaki, mayi ya Yordani ezongaki na sima,
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
bangomba epumbwaki lokola bameme, bangomba mike epumbwaki lokola bana ya ntaba.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
Ebale monene, nini ezalaki kati na yo mpo ete okima? Yordani, mpo na nini ozongaki na sima?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
Bino bangomba, mpo nini bopumbwaki lokola bameme? Bongo bino bangomba mike, mpo na nini bopumbwaki lokola bana ya ntaba?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
Mokili, lenga liboso ya Yawe, liboso ya Nzambe ya Jakobi,
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
oyo abongolaka libanga monene liziba, mpe libanga etima.