< Zabura 114 >

1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

< Zabura 114 >