< Zabura 114 >

1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.

< Zabura 114 >