< Zabura 112 >
1 Yabi Ubangiji. Mai albarka ne mutumin da yake tsoron Ubangiji, wanda yakan sami farin ciki mai girma a umarnansa.
Alleluja, reversionis Aggæi et Zachariæ. [Beatus vir qui timet Dominum: in mandatis ejus volet nimis.
2 ’Ya’yansa za su zama manya a ƙasar; tsaran masu aikata gaskiya za su sami albarka.
Potens in terra erit semen ejus; generatio rectorum benedicetur.
3 Wadata da arziki suna a cikin gidansa, adalcinsa zai dawwama har abada.
Gloria et divitiæ in domo ejus, et justitia ejus manet in sæculum sæculi.
4 Ko a cikin duhu haske kan haskaka wa mai aikata gaskiya, mai alheri mai tausayi da kuma mai adalci.
Exortum est in tenebris lumen rectis: misericors, et miserator, et justus.
5 Abu mai kyau zai zo masa shi da yake kyauta yake kuma ba da bashi hannu sake, shi da yake yin al’amuransa cikin gaskiya.
Jucundus homo qui miseretur et commodat; disponet sermones suos in judicio:
6 Tabbatacce ba zai taɓa jijjigu ba; za a tuna da mai adalci har abada.
quia in æternum non commovebitur.
7 Ba zai ji tsoron labari marar daɗi ba; zuciyarsa tsayayyiya ce, tana dogara ga Ubangiji.
In memoria æterna erit justus; ab auditione mala non timebit. Paratum cor ejus sperare in Domino,
8 Zuciyarsa tana da kāriya, ba zai ji tsoro ba; a ƙarshe zai zama mai nasara a kan maƙiyansa.
confirmatum est cor ejus; non commovebitur donec despiciat inimicos suos.
9 Ya rarraba kyautansa ga matalauta, adalcinsa zai dawwama har abada; za a ɗaga ƙahonsa sama da bangirma.
Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in sæculum sæculi: cornu ejus exaltabitur in gloria.
10 Mugun mutum zai gani yă kuma yi fushi, zai ciza haƙora yă kuma lalace; sha’awace-sha’awacen mugaye za su zo ga ƙarshe.
Peccator videbit, et irascetur; dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit.]