< Zabura 112 >

1 Yabi Ubangiji. Mai albarka ne mutumin da yake tsoron Ubangiji, wanda yakan sami farin ciki mai girma a umarnansa.
הללו-יה אשרי-איש ירא את-יהוה במצותיו חפץ מאד
2 ’Ya’yansa za su zama manya a ƙasar; tsaran masu aikata gaskiya za su sami albarka.
גבור בארץ יהיה זרעו דור ישרים יברך
3 Wadata da arziki suna a cikin gidansa, adalcinsa zai dawwama har abada.
הון-ועשר בביתו וצדקתו עמדת לעד
4 Ko a cikin duhu haske kan haskaka wa mai aikata gaskiya, mai alheri mai tausayi da kuma mai adalci.
זרח בחשך אור לישרים חנון ורחום וצדיק
5 Abu mai kyau zai zo masa shi da yake kyauta yake kuma ba da bashi hannu sake, shi da yake yin al’amuransa cikin gaskiya.
טוב-איש חונן ומלוה יכלכל דבריו במשפט
6 Tabbatacce ba zai taɓa jijjigu ba; za a tuna da mai adalci har abada.
כי-לעולם לא-ימוט לזכר עולם יהיה צדיק
7 Ba zai ji tsoron labari marar daɗi ba; zuciyarsa tsayayyiya ce, tana dogara ga Ubangiji.
משמועה רעה לא יירא נכון לבו בטח ביהוה
8 Zuciyarsa tana da kāriya, ba zai ji tsoro ba; a ƙarshe zai zama mai nasara a kan maƙiyansa.
סמוך לבו לא יירא עד אשר-יראה בצריו
9 Ya rarraba kyautansa ga matalauta, adalcinsa zai dawwama har abada; za a ɗaga ƙahonsa sama da bangirma.
פזר נתן לאביונים-- צדקתו עמדת לעד קרנו תרום בכבוד
10 Mugun mutum zai gani yă kuma yi fushi, zai ciza haƙora yă kuma lalace; sha’awace-sha’awacen mugaye za su zo ga ƙarshe.
רשע יראה וכעס-- שניו יחרק ונמס תאות רשעים תאבד

< Zabura 112 >