< Zabura 108 >

1 Waƙa ce. Zabura ta Dawuda. Zuciyata tsayayyiya ce, ya Allah; zan rera in kuma yi kiɗi da dukan raina.
Nakatuon ang aking puso, O Diyos; aawit ako, oo, aawit ako ng mga papuri kasama ng aking naparangalang puso.
2 Ku farka, garaya da molo! Zan farkar da rana.
Gising, lira at alpa; gigisingin ko ang madaling araw.
3 Zan yabe ka, ya Ubangiji, a cikin al’ummai; zan rera game da kai cikin mutane.
Magbibigay ako ng pasasalamat sa iyo, Yawheh, sa gitna ng mamamayan; aawit ako ng mga papuri sa iyo sa mga bansa.
4 Gama ƙaunarka da girma take, bisa fiye da sammai; amincinka ya kai sarari.
Dahil ang iyong katapatan sa tipan ay dakila sa ibabaw ng kalangitan; at ang iyong pagiging mapagkakatiwalaan ay umaabot sa himpapawid.
5 A ɗaukaka ka, ya Allah, a bisa sammai, bari kuma ɗaukakarka ta kasance a bisa dukan duniya.
Itanghal ka, O Diyos, sa ibabaw ng kalangitan, at nawa ang iyong kaluwalhatian ay maparangalan sa buong mundo.
6 Ka cece mu ka kuma taimake mu da hannunka na dama, domin waɗanda kake ƙauna su kuɓuta.
Para ang iyong mga minahal ay maligtas, sagipin mo kami ng iyong kanang kamay at sagutin kami.
7 Allah ya yi magana daga wurinsa mai tsarki, “Ciki nasara zan raba Shekem in kuma auna Kwarin Sukkot.
Nagsalita ang Diyos sa kaniyang kabanalan; “Magdiriwang ako; hahatiin ko ang Shekem at hahatiin ang lambak ng Sucot.
8 Gileyad nawa ne, Manasse nawa ne; Efraim shi hulan kwanona, Yahuda ne sandana na sarauta.
Akin ang Gilead, at akin ang Manases; akin rin ang salakot ang Efraim; ang Juda ang aking setro.
9 Mowab shi ne kwanon wankina, a kan Edom zan jefa takalmina; a bisa Filistiya zan yi kirari cikin nasara.”
Ang Moab ang aking palanggana; sa Edom itatapon ko ang aking sapatos; sisigaw ako sa pagtatagumpay dahil sa Filistia.
10 Wa zai kawo ni birni mai katanga? Wa zai jagorance ni zuwa Edom?
Sino ang magdadala sa akin sa matatag na bayan? Sino ang papatnubay sa akin sa Edom?”
11 Ba kai ba ne, ya Allah, kai da ka ƙi mu ba ka kuwa fita tare da mayaƙanmu?
O Diyos, hindi mo ba kami tinalikuran? Hindi ka pumunta sa digmaan kasama ng aming mga sundalo.
12 Ka ba mu taimako a kan abokin gāba, gama taimakon mutum banza ne.
Bigyan mo kami ng tulong laban sa kaaway, dahil walang saysay ang tulong ng tao.
13 Tare da Allah za mu yi nasara, zai kuma tattaka abokan gābanmu.
Magtatagumpay kami sa tulong ng Diyos; tatapakan niya ang aming mga kaaway.

< Zabura 108 >