Zabura 106

1 Yabi Ubangiji. Yi godiya ga Ubangiji, gama nagari ne shi; ƙaunarsa madawwamiya ce har abada.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Wane ne zai furta manyan ayyukan Ubangiji ko yă furta cikakken yabonsa?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Masu albarka ne waɗanda suke yin adalci, waɗanda kullum suke yin abin da yake daidai.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Ka tuna da ni, ya Ubangiji, sa’ad da ka nuna alheri ga mutanenka, ka zo ka taimake ni sa’ad da ka cece su,

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 don in ji daɗin nasarar zaɓaɓɓunka, don in sami rabo cikin farin cikin al’ummarka in kuma shiga gādonka cikin yin yabo.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Mun yi zunubi, kamar yadda kakanninmu suka yi; mun yi ba daidai ba muka kuma aikata mugunta.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Sa’ad da kakanninmu suke a Masar, ba su damu da mu’ujizanka ba; ba su tuna yawan alheranka ba, suka kuma yi tayarwa a teku, Jan Teku.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Duk da haka ya cece su saboda sunansa, don yă sanar da ikonsa mai girma.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Ya tsawata wa Jan Teku, ya kuwa bushe; ya bi da su ta cikin zurfafa sai ka ce a hamada.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 Ya cece su daga hannun maƙiyi; daga hannun abokin gāba ya fanshe su.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Ruwaye suka rufe abokan gābansu; babu ko ɗaya da ya tsira.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Sa’an nan suka gaskata alkawarinsa suka kuma rera yabonsa.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Amma nan da nan suka manta abin da ya yi ba su kuwa jira shawararsa ba.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 A cikin hamada suka bar sha’awarsu ta mamaye su a ƙasar da babu kome suka gwada Allah.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Sai ya ba su abin da suka roƙa, amma ya aika musu da muguwar cuta.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 A sansani suka ji kishin Musa da kuma Haruna, wanda Ubangiji ya keɓe.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 Ƙasa ta buɗe ta haɗiye Datan ta binne iyalin Abiram.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Wuta ta ƙuno a cikin mabiyansu; harshen wuta ya cinye mugaye.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 A Horeb suka yi ɗan maraƙi suka yi wa gunkin zubi daga ƙarfe sujada.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 Suka sauke Ɗaukakarsu saboda siffar bijimi, wanda yake cin ciyawa.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 Suka manta da Allahn da ya cece su, wanda ya aikata manyan abubuwa a Masar,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 mu’ujizai a ƙasar Ham ayyukan banrazana a Jan Teku.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Don haka ya ce zai hallaka su, amma Musa, zaɓaɓɓensa, ya yi godo a gabansa don yă kau da hasalarsa daga hallaka su.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Sai suka rena ƙasa mai ni’ima; ba su gaskata alkawarinsa ba.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 Suka yi gunaguni a tentunansu ba su kuwa yi biyayya da Ubangiji ba.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Saboda haka ya rantse musu ya kuma ɗaga hannu cewa zai sa su mutu a cikin hamada,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 ya sa zuriyarsu su mutu a cikin al’ummai ya kuma watsar da su cikin dukan ƙasashe.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Suka haɗa kai da Ba’al-Feyor suka kuma ci hadayun da aka miƙa wa allolin da ba su da rai;

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 suka tsokane Ubangiji ya yi fushi ta wurin mugayen ayyukansu, sai annoba ta ɓarke a cikinsu.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Amma Finehas ya miƙe tsaye ya ɗauki mataki, sai annobar ta daina.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 An ayana masa wannan a matsayin adalci har zamanai marar matuƙa masu zuwa.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 A ruwan Meriba suka ba Ubangiji fushi, sai wahala ta zo wa Musa saboda su;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 saboda sun yi tayarwa a kan Ruhun Allah, har mugayen kalmomi suka fito daga leɓunan Musa.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Ba su hallakar da mutanen yadda Ubangiji ya umarce su ba,

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 amma suka yi cuɗanya da al’ummai suka ɗauki al’adunsu.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 Suka yi wa gumakansu sujada, waɗanda suka zama tarko gare su.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 Suka miƙa’ya’yansu maza hadaya’yan matansu kuma ga aljanu.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 Suka zub da jini marar laifi, jinin’ya’yansu maza da mata, waɗanda suka miƙa hadaya ga gumakan Kan’ana, ƙasar kuwa ta ƙazantu ta wurin jininsu.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Suka ƙazantar da kansu ta wurin abin da suka yi; ta wurin ayyukansu suka yi karuwanci.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Saboda haka Ubangiji ya yi fushi da mutanensa ya ji ƙyamar gādonsa.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Ya miƙa su ga al’ummai, maƙiyansu kuma suka yi mulki a kansu.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Abokan gābansu suka danne su suka sa su a ƙarƙashin ikonsu.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Sau da yawa ya cece su, amma sun nace su yi tawaye suka kuma lalace cikin zunubinsu.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Amma ya lura da wahalarsu sa’ad da ya ji kukansu;

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 saboda su ya tuna da alkawarinsa kuma daga yawan ƙaunarsa ya ji tausayi.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 Ya sa aka ji tausayinsu a wurin dukan waɗanda suka kame su.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Ka cece mu, Ubangiji Allahnmu, ka kuma tattara mu daga al’ummai, don mu yi wa sunanka mai tsarki godiya mu kuma ɗaukaka cikin yabonka.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Yabo ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, daga madawwami zuwa madawwami. Bari dukan mutane su ce, “Amin!” Yabo ga Ubangiji.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!