< Zabura 106 >

1 Yabi Ubangiji. Yi godiya ga Ubangiji, gama nagari ne shi; ƙaunarsa madawwamiya ce har abada.
Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
2 Wane ne zai furta manyan ayyukan Ubangiji ko yă furta cikakken yabonsa?
Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
3 Masu albarka ne waɗanda suke yin adalci, waɗanda kullum suke yin abin da yake daidai.
Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
4 Ka tuna da ni, ya Ubangiji, sa’ad da ka nuna alheri ga mutanenka, ka zo ka taimake ni sa’ad da ka cece su,
Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
5 don in ji daɗin nasarar zaɓaɓɓunka, don in sami rabo cikin farin cikin al’ummarka in kuma shiga gādonka cikin yin yabo.
Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
6 Mun yi zunubi, kamar yadda kakanninmu suka yi; mun yi ba daidai ba muka kuma aikata mugunta.
Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
7 Sa’ad da kakanninmu suke a Masar, ba su damu da mu’ujizanka ba; ba su tuna yawan alheranka ba, suka kuma yi tayarwa a teku, Jan Teku.
Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
8 Duk da haka ya cece su saboda sunansa, don yă sanar da ikonsa mai girma.
Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
9 Ya tsawata wa Jan Teku, ya kuwa bushe; ya bi da su ta cikin zurfafa sai ka ce a hamada.
En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
10 Ya cece su daga hannun maƙiyi; daga hannun abokin gāba ya fanshe su.
En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
11 Ruwaye suka rufe abokan gābansu; babu ko ɗaya da ya tsira.
En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
12 Sa’an nan suka gaskata alkawarinsa suka kuma rera yabonsa.
Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
13 Amma nan da nan suka manta abin da ya yi ba su kuwa jira shawararsa ba.
Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
14 A cikin hamada suka bar sha’awarsu ta mamaye su a ƙasar da babu kome suka gwada Allah.
Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
15 Sai ya ba su abin da suka roƙa, amma ya aika musu da muguwar cuta.
Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
16 A sansani suka ji kishin Musa da kuma Haruna, wanda Ubangiji ya keɓe.
En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.
17 Ƙasa ta buɗe ta haɗiye Datan ta binne iyalin Abiram.
De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
18 Wuta ta ƙuno a cikin mabiyansu; harshen wuta ya cinye mugaye.
En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
19 A Horeb suka yi ɗan maraƙi suka yi wa gunkin zubi daga ƙarfe sujada.
Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
20 Suka sauke Ɗaukakarsu saboda siffar bijimi, wanda yake cin ciyawa.
En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
21 Suka manta da Allahn da ya cece su, wanda ya aikata manyan abubuwa a Masar,
Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
22 mu’ujizai a ƙasar Ham ayyukan banrazana a Jan Teku.
Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
23 Don haka ya ce zai hallaka su, amma Musa, zaɓaɓɓensa, ya yi godo a gabansa don yă kau da hasalarsa daga hallaka su.
Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
24 Sai suka rena ƙasa mai ni’ima; ba su gaskata alkawarinsa ba.
Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
25 Suka yi gunaguni a tentunansu ba su kuwa yi biyayya da Ubangiji ba.
Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
26 Saboda haka ya rantse musu ya kuma ɗaga hannu cewa zai sa su mutu a cikin hamada,
Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
27 ya sa zuriyarsu su mutu a cikin al’ummai ya kuma watsar da su cikin dukan ƙasashe.
En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
28 Suka haɗa kai da Ba’al-Feyor suka kuma ci hadayun da aka miƙa wa allolin da ba su da rai;
Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
29 suka tsokane Ubangiji ya yi fushi ta wurin mugayen ayyukansu, sai annoba ta ɓarke a cikinsu.
En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
30 Amma Finehas ya miƙe tsaye ya ɗauki mataki, sai annobar ta daina.
Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
31 An ayana masa wannan a matsayin adalci har zamanai marar matuƙa masu zuwa.
En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
32 A ruwan Meriba suka ba Ubangiji fushi, sai wahala ta zo wa Musa saboda su;
Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
33 saboda sun yi tayarwa a kan Ruhun Allah, har mugayen kalmomi suka fito daga leɓunan Musa.
Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
34 Ba su hallakar da mutanen yadda Ubangiji ya umarce su ba,
Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
35 amma suka yi cuɗanya da al’ummai suka ɗauki al’adunsu.
Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
36 Suka yi wa gumakansu sujada, waɗanda suka zama tarko gare su.
En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
37 Suka miƙa’ya’yansu maza hadaya’yan matansu kuma ga aljanu.
Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
38 Suka zub da jini marar laifi, jinin’ya’yansu maza da mata, waɗanda suka miƙa hadaya ga gumakan Kan’ana, ƙasar kuwa ta ƙazantu ta wurin jininsu.
En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
39 Suka ƙazantar da kansu ta wurin abin da suka yi; ta wurin ayyukansu suka yi karuwanci.
En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
40 Saboda haka Ubangiji ya yi fushi da mutanensa ya ji ƙyamar gādonsa.
Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
41 Ya miƙa su ga al’ummai, maƙiyansu kuma suka yi mulki a kansu.
En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
42 Abokan gābansu suka danne su suka sa su a ƙarƙashin ikonsu.
En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
43 Sau da yawa ya cece su, amma sun nace su yi tawaye suka kuma lalace cikin zunubinsu.
Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
44 Amma ya lura da wahalarsu sa’ad da ya ji kukansu;
Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
45 saboda su ya tuna da alkawarinsa kuma daga yawan ƙaunarsa ya ji tausayi.
En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
46 Ya sa aka ji tausayinsu a wurin dukan waɗanda suka kame su.
Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
47 Ka cece mu, Ubangiji Allahnmu, ka kuma tattara mu daga al’ummai, don mu yi wa sunanka mai tsarki godiya mu kuma ɗaukaka cikin yabonka.
Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
48 Yabo ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, daga madawwami zuwa madawwami. Bari dukan mutane su ce, “Amin!” Yabo ga Ubangiji.
Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

< Zabura 106 >