Zabura 105
1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.
RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.
O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.
Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.
RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,
Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.
7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.
Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,
O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.
10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,
“Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”
12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.
Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,
RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”
“Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;
Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.
Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,
Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.
Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.
Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,
Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.
Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.
O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,
RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.
Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.
Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.
Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?
Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.
Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.
Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.
RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;
Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.
Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;
O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu
Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.
RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.
İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.
Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.
RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.
İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.
Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.
Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;
Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,
Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.
Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
