Zabura 105
1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
