Zabura 105

1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu

36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!