Zabura 105
1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
