Zabura 105

1 Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 “Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 “Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!