< Zabura 103 >
1 Ta Dawuda. Yabi Ubangiji, ya raina; dukan abin da yake cikin cikina, yabi sunansa mai tsarki.
Ég vil lofa Guð af öllu hjarta.
2 Yabi Ubangiji, ya raina, kada kuma ka manta dukan alheransa,
Ég vil vegsama Drottin og minnast allra velgjörða hans við mig.
3 wanda yake gafarta dukan zunubai yake kuma warkar da dukan cututtuka,
Hann fyrirgefur syndir mínar. Hann læknar mig.
4 wanda ya fanshi ranka daga rami ya naɗa maka rawani da ƙauna da kuma tausayi,
Hann frelsar mig frá dauða. Hann umlykur mig náð og miskunn.
5 Wanda ya ƙosar da kai da abubuwa masu kyau domin a sabunta ƙuruciyarka kamar na gaggafa.
Hann hleður á mig gjöfum! Hann endurnýjar lífsþrótt minn og gerir mig sterkan sem örn.
6 Ubangiji yana aikata adalci da kuma gaskiya ga duk waɗanda aka danne.
Hann réttir hlut þeirra sem misrétti þola.
7 Ya sanar da hanyoyinsa wa Musa, ayyukansa ga mutanen Isra’ila.
Hann opinberaði Móse vilja sinn og hver hann væri og einnig þjóð sinni Ísrael.
8 Ubangiji mai tausayi ne da kuma alheri, mai jinkirin fushi, cike da ƙauna.
Hann er miskunnsamur og mildur við þá sem eiga það ekki skilið. Hann er seinn til reiði og fullur náðar og kærleika.
9 Ba zai yi ta zargi ba ba kuwa zai yi ta jin fushi har abada ba;
Hann er ekki langrækinn né eilíflega reiður.
10 ba ya yin da mu gwargwadon zunubanmu ko yă sāka mana bisa ga laifofinmu.
Hann hefur ekki refsað okkur fyrir syndir okkar eins og sanngjarnt var
11 Gama kamar yadda sammai suke can bisa duniya, haka girmar ƙaunarsa yake wa masu tsoronsa;
því að miskunn hans við þá sem óttast hann og heiðra, er eins há og himinninn er yfir jörðinni.
12 kamar yadda gabas yake daga yamma, haka ya cire laifofinmu daga gare mu.
Hann fleygði burt syndum okkar og það langt, já, eins langt og austrið er frá vestrinu!
13 Kamar yadda mahaifi yake jin tausayin’ya’yansa, haka Ubangiji yake jin tausayin waɗanda suke tsoronsa;
Eins og faðir miskunnar börnum sínum, eins hefur Drottinn miskunnað þeim sem óttast hann,
14 gama ya san yadda aka yi mu, ya tuna cewa mu ƙura ne.
því hann veit að við erum bara dauðlegir menn
15 Game da mutum dai, kwanakinsa suna kamar ciyawa da suke haɓaka kamar fure a gona;
og að ævi okkar er stutt og líður hratt. Við erum eins og jurt sem vex og blómgast
16 iska kan hura a kansa sai ya ɓace ba a kuwa sāke tuna da inda dā yake.
en skrælnar fyrr en varir í brennheitum vindinum, deyr og gleymist.
17 Amma daga madawwami zuwa madawwami ƙaunar Ubangiji tana tare da waɗanda suke tsoronsa, adalcinsa kuma tare da’ya’yansu,
En miskunn Drottins endist að eilífu fyrir þá sem reiða sig á orð hans og óttast hann.
18 tare da waɗanda suke kiyaye alkawarinsa suna kuma tuna su yi biyayya da farillansa.
Og hjálpræði hans nær til barnabarnanna ef við höldum sáttmála hans og hlýðum boðum hans.
19 Ubangiji ya kafa kursiyinsa a sama, masarautarsa kuwa na mulki a bisa duka.
Drottinn hefur reist sér hásæti á himnum og þaðan stjórnar hann heiminum.
20 Yabi Ubangiji, ku mala’ikunsa, ku jarumawa masu yi masa aiki, waɗanda suke yin biyayya da maganarsa.
Lofið Drottin, þið voldugu englar sem framkvæmið skipanir hans og takið við fyrirmælum hans.
21 Yabi Ubangiji, dukanku rundunarsa ta sama, ku bayinsa waɗanda kuke aikata nufinsa.
Lofið Drottin, þið hersveitir englanna sem framfylgið vilja hans.
22 Yabi Ubangiji, dukanku ayyukansa ko’ina a mulkinsa. Yabi Ubangiji, ya raina.
Öll verk Drottins, um víða veröld, lofa hann! Einnig ég vil lofa hann!