< Zabura 100 >
1 Zabura ce. Don yin godiya. Ku yi sowa don farin ciki ga Ubangiji, dukan duniya.
Ein lovsalme. Ropa med frygd for Herren, all jordi!
2 Yi wa Ubangiji sujada da murna; ku zo gabansa da waƙoƙin farin ciki.
Ten Herren med gleda, kom fram for hans åsyn med fagnad!
3 Ku san cewa Ubangiji shi ne Allah. Shi ne ya yi mu, mu kuwa nasa ne; mu mutanensa ne, tumakin makiyayarsa.
Vit at Herren er Gud, han hev skapt oss, og ikkje me, til sitt folk og til den hjord han føder.
4 Ku shiga ƙofofinsa da godiya filayen gidansa kuma da yabo; ku gode masa ku kuma yabi sunansa.
Kom inn i hans portar med takk, i hans fyregardar med lov, prisa honom, lova hans namn!
5 Gama Ubangiji yana da kyau kuma ƙaunarsa madawwamiya ce har abada; amincinsa na cin gaba a dukan zamanai.
For Herren er god, hans miskunn varer æveleg, og hans truskap frå ætt til ætt.