Zabura 100

1 Zabura ce. Don yin godiya. Ku yi sowa don farin ciki ga Ubangiji, dukan duniya.

Managhugyaw kamo nga malipayon alang kang Jehova, mga pumoluyo sa tanan nga yuta.

2 Yi wa Ubangiji sujada da murna; ku zo gabansa da waƙoƙin farin ciki.

Sa kalipay panag-alagad kamo kang Jehova: Dumuol kamo sa presencia niya nga may pag-awit.

3 Ku san cewa Ubangiji shi ne Allah. Shi ne ya yi mu, mu kuwa nasa ne; mu mutanensa ne, tumakin makiyayarsa.

Ilhon ninyo nga si Jehova, siya mao ang Dios: Siya mao ang nagbuhat kanato, ug kita mga iya man; Kita mao ang katawohan niya, ug ang mga carnero sa iyang sibsibanan.

4 Ku shiga ƙofofinsa da godiya filayen gidansa kuma da yabo; ku gode masa ku kuma yabi sunansa.

Sumulod kamo ngadto sa iyang mga ganghaan uban ang pasalamat, Ug ngadto sa iyang mga sawang uban ang pagdayeg; Ihatag ang mga pasalamat ngadto kaniya, ug dayegon ninyo ang iyang ngalan.

5 Gama Ubangiji yana da kyau kuma ƙaunarsa madawwamiya ce har abada; amincinsa na cin gaba a dukan zamanai.

Kay si Jehova maayo man; ang iyang mahigugmaong-kalolot nagapadayon sa walay katapusan, Ug ang iyang pagka-matinumanon ngadto sa tanang mga kaliwatan.