< Karin Magana 8 >
1 Hikima ba ta yin kira ne? Fahimi ba ya tā da muryarsa ne?
Чи ж мудрість не кличе, і не подає свого голосу розум?
2 A ƙwanƙoli a kan hanya, inda hanyoyi suka haɗu, ta ɗauki matsayinta;
На верхі́в'ях холмі́в, при дорозі та на перехре́стях стоїть он вона!
3 kusa da ƙofofin shiga cikin birni, a mashigai, ta tā da murya,
При брамах, при вході до міста, де вхо́диться в двері, там голосно кличе вона:
4 “Gare ku, ya mutane, nake kira; na tā da muryata ga dukan’yan adam.
„До вас, мужі, я кличу, а мій голос до лю́дських синів:
5 Ku da kuke marasa azanci, ku yi hankali; ku da kuke wawaye, ku nemi fahimi.
Зрозумійте но, не́уки, мудрість, зрозумійте ви розум, безглу́зді!
6 Ku saurara, gama ina da abubuwa masu darajan da zan faɗa; na buɗe leɓunana don in faɗa abin da yake daidai.
Послухайте, я бо шляхе́тне кажу́, і відкриття́ моїх губ — то просто́та.
7 Bakina yana magana abin da yake gaskiya, gama leɓunana sun ƙi mugunta.
Бо правду говорять уста́ мої, а лукавство — гидо́та для губ моїх.
8 Dukan kalmomin bakina suna da adalci; babu waninsu da ya karkace ko kuwa ƙarya ne.
Всі слова́ моїх уст справедливі, нема в них круті́йства й лука́вства.
9 Ga mai tunani dukansu daidai ne; ba su da laifi ga waɗanda suke da sani.
Усі вони про́сті, хто їх розуміє, і щирі для тих, хто знахо́дить знання́.
10 Ku zaɓi umarnina a maimakon azurfa, sani a maimakon zinariya zalla,
Візьміть ви карта́ння моє, а не срі́бло, і знання́, добірні́ше від щирого золота:
11 gama hikima ta fi lu’ulu’ai daraja, kuma ba abin da kake sha’awa da za a kwatanta da ita.
ліпша бо мудрість за пе́рли, і не рівняються їй всі клейно́ди!
12 “Ni, hikima, ina zama tare da hankali; ina da sani da iya rarrabewa.
Я, мудрість, живу разом з розумом, і знахо́джу пізна́ння розва́жне.
13 Jin tsoron Ubangiji shi ne ƙin mugunta; ina ƙin girman kai da fariya, halin mugunta da kuma muguwar magana.
Страх Господній — лихе все нена́видіти: я нена́виджу пи́ху та гордість, і дорогу лиху та лукаві уста́!
14 Shawara da yin tunani mai kyau nawa ne; ina da fahimi da kuma iko.
В мене рада й огля́дність, я розум, і сила у мене.
15 Ta wurina sarakuna suke mulki masu mulki kuma suke yin dokokin da suke da adalci;
Мною царю́ють царі, а законода́вці права́ справедливі встано́влюють.
16 ta wurina sarakuna suke mulki, da kuma dukan manyan mutanen da suke mulkin duniya.
Мною пра́влять владики й вельмо́жні, всі праведні су́дді.
17 Ina ƙaunar waɗanda suke ƙaunata, kuma waɗanda suke nemana sukan same ni.
Я кохаю всіх тих, хто кохає мене, хто ж шукає мене — мене зна́йде!
18 Tare da ni akwai wadata da girmamawa, dukiya da wadata masu dawwama.
Зо мною багатство та слава, трива́лий маєток та правда:
19 ’Ya’yan itacena sun fi zinariya zalla; amfanin gonar da nake bayar ya fi azurfa mafi kyau.
ліпший плід мій від щирого золота й золота чистого, а прибуток мій ліпший за срі́бло добі́рне!
20 Ina tafiya a hanyar adalci, a kan hanyoyin gaskiya,
Путтю праведною я ходжу́, поміж правних стежо́к,
21 ina ba da wadata ga waɗanda suke ƙaunata ina sa wuraren ajiyarsu su cika.
щоб дати багатство в спа́дщину для тих, хто кохає мене, — і я понапо́внюю їхні скарбни́ці!
22 “Ubangiji ya kawo ni a matsayi na farko na ayyukansa, kafin ayyukansa na tuntuni;
Господь мене мав на поча́тку Своєї дороги, перше чи́нів Своїх, спервові́ку, —
23 an naɗa ni tun fil azal, daga farko, kafin duniya ta kasance.
відвіку була я встано́влена, від поча́тку, від праві́ку землі.
24 Sa’ad da babu tekuna, aka haife ni, sa’ad da babu maɓulɓulai masu ruwa;
Наро́джена я, як безо́день іще не було́, коли не було ще джере́л, водою обтя́жених.
25 kafin a kafa duwatsu a wurarensu, kafin tuddai ma, an haife ni,
Наро́джена я, поки го́ри поставлені ще не були́, давніше за па́гірки,
26 kafin ya yi duniya ko gonaki ko wata ƙurar duniya.
коли ще землі не вчинив Він, ні піль, ні початко́вого по́роху все́світу.
27 Ina nan sa’ad da ya kafa sammai a wurarensu, sa’ad da ya shata sararin sama a kan fuskar zurfafa,
Коли приправля́в небеса́ — я була́ там, коли кру́га вставля́в на пове́рхні безо́дні,
28 sa’ad da ya kafa gizagizai a bisa ya kuma kafa maɓulɓulan zurfafa daram,
коли хмари умі́цнював Він нагорі́, як джере́ла безо́дні зміцня́в,
29 sa’ad da ya ba wa teku iyakarsa domin kada ruwaye su zarce umarninsa, da kuma sa’ad da ya shata tussan duniya.
коли клав Він для моря уста́ва його, щоб його берегі́в вода не перехо́дила, коли ставив осно́ви землі, —
30 A lokacin ni ne mai tsara abubuwa a gefensa. Na cika da murna kowace rana, kullum ina farin ciki a gabansa,
то я ма́йстром у Нього була́, і була я весе́лощами день-у-день, радіючи перед обличчям Його кожноча́сно,
31 ina farin ciki da dukan duniyarsa ina murna da’yan adam.
радіючи на земнім кру́зі Його, а заба́ва моя — із синами людськими!
32 “Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; masu albarka ne waɗanda suke kiyaye hanyoyina.
Тепер же, послухайте, діти, мене, і блаже́нні, хто буде дороги мої стерегти́!
33 Ku saurari umarnina ku kuma zama masu hikima; kada ku ƙyale ta.
Навча́ння послухайте й мудрими станьте, і не відступайте від нього!
34 Mai albarka ne wanda ya saurare ni; yana tsaro kullum a ƙofofina, yana jira a ƙofar shigata.
Блаже́нна люди́на, яка мене слухає, щоб пильнувати при две́рях моїх день-у-день, щоб одві́рки мої берегти́!
35 Gama duk wanda ya same ni ya sami rai zai kuma sami tagomashi daga Ubangiji.
Хто бо знахо́дить мене, той знахо́дить життя, і оде́ржує милість від Господа.
36 Amma duk wanda ya kāsa samuna ya cuci kansa; dukan waɗanda suke ƙina suna ƙaunar mutuwa ke nan.”
А хто́ проти мене гріши́ть, ограбо́вує душу свою; всі, хто мене ненави́дить, ті смерть покохали!“