Karin Magana 8
1 Hikima ba ta yin kira ne? Fahimi ba ya tā da muryarsa ne?
Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
2 A ƙwanƙoli a kan hanya, inda hanyoyi suka haɗu, ta ɗauki matsayinta;
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 kusa da ƙofofin shiga cikin birni, a mashigai, ta tā da murya,
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
4 “Gare ku, ya mutane, nake kira; na tā da muryata ga dukan’yan adam.
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
5 Ku da kuke marasa azanci, ku yi hankali; ku da kuke wawaye, ku nemi fahimi.
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Ku saurara, gama ina da abubuwa masu darajan da zan faɗa; na buɗe leɓunana don in faɗa abin da yake daidai.
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 Bakina yana magana abin da yake gaskiya, gama leɓunana sun ƙi mugunta.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Dukan kalmomin bakina suna da adalci; babu waninsu da ya karkace ko kuwa ƙarya ne.
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 Ga mai tunani dukansu daidai ne; ba su da laifi ga waɗanda suke da sani.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Ku zaɓi umarnina a maimakon azurfa, sani a maimakon zinariya zalla,
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 gama hikima ta fi lu’ulu’ai daraja, kuma ba abin da kake sha’awa da za a kwatanta da ita.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 “Ni, hikima, ina zama tare da hankali; ina da sani da iya rarrabewa.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 Jin tsoron Ubangiji shi ne ƙin mugunta; ina ƙin girman kai da fariya, halin mugunta da kuma muguwar magana.
RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 Shawara da yin tunani mai kyau nawa ne; ina da fahimi da kuma iko.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Ta wurina sarakuna suke mulki masu mulki kuma suke yin dokokin da suke da adalci;
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 ta wurina sarakuna suke mulki, da kuma dukan manyan mutanen da suke mulkin duniya.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
17 Ina ƙaunar waɗanda suke ƙaunata, kuma waɗanda suke nemana sukan same ni.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
18 Tare da ni akwai wadata da girmamawa, dukiya da wadata masu dawwama.
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 ’Ya’yan itacena sun fi zinariya zalla; amfanin gonar da nake bayar ya fi azurfa mafi kyau.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Ina tafiya a hanyar adalci, a kan hanyoyin gaskiya,
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
21 ina ba da wadata ga waɗanda suke ƙaunata ina sa wuraren ajiyarsu su cika.
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
22 “Ubangiji ya kawo ni a matsayi na farko na ayyukansa, kafin ayyukansa na tuntuni;
RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
23 an naɗa ni tun fil azal, daga farko, kafin duniya ta kasance.
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 Sa’ad da babu tekuna, aka haife ni, sa’ad da babu maɓulɓulai masu ruwa;
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 kafin a kafa duwatsu a wurarensu, kafin tuddai ma, an haife ni,
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
26 kafin ya yi duniya ko gonaki ko wata ƙurar duniya.
27 Ina nan sa’ad da ya kafa sammai a wurarensu, sa’ad da ya shata sararin sama a kan fuskar zurfafa,
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 sa’ad da ya kafa gizagizai a bisa ya kuma kafa maɓulɓulan zurfafa daram,
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 sa’ad da ya ba wa teku iyakarsa domin kada ruwaye su zarce umarninsa, da kuma sa’ad da ya shata tussan duniya.
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 A lokacin ni ne mai tsara abubuwa a gefensa. Na cika da murna kowace rana, kullum ina farin ciki a gabansa,
Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
31 ina farin ciki da dukan duniyarsa ina murna da’yan adam.
O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
32 “Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; masu albarka ne waɗanda suke kiyaye hanyoyina.
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Ku saurari umarnina ku kuma zama masu hikima; kada ku ƙyale ta.
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Mai albarka ne wanda ya saurare ni; yana tsaro kullum a ƙofofina, yana jira a ƙofar shigata.
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Gama duk wanda ya same ni ya sami rai zai kuma sami tagomashi daga Ubangiji.
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
36 Amma duk wanda ya kāsa samuna ya cuci kansa; dukan waɗanda suke ƙina suna ƙaunar mutuwa ke nan.”
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
