Karin Magana 7
1 Ɗana, ka kiyaye kalmomina ka kuma ajiye umarnaina a cikinka.
Sine, èuvaj rijeèi moje, i zapovijesti moje sahrani kod sebe.
2 Ka kiyaye umarnaina za ka kuwa rayu; ka tsare koyarwata kamar ƙwayar idonka.
Èuvaj zapovijesti moje i biæeš živ, i nauku moju kao zjenicu oèiju svojih.
3 Ka daure su a yatsotsinka; ka rubuta su a allon zuciyarka.
Priveži ih sebi na prste, napiši ih na ploèi srca svojega.
4 Ka faɗa wa hikima, “Ke’yar’uwata ce,” ka kuma kira fahimi danginka;
Reci mudrosti: sestra si mi; i prijateljicom zovi razboritost,
5 za su kiyaye ka daga mazinaciya, daga mace marar aminci da kalmominta masu ɗaukan hankali.
Da bi te èuvala od žene tuðe, od tuðinke, koja laska rijeèima.
6 A tagar gidana na leƙa ta labule mai rammuka.
Jer s prozora doma svojega kroz rešetku gledah,
7 Sai na gani a cikin marasa azanci, na lura a cikin samari, wani matashi wanda ba shi da hankali.
I vidjeh meðu ludima, opazih meðu djecom bezumna mladiæa,
8 Yana gangarawa a titi kusa da kusurwarta, yana tafiya a gefen wajen gidanta
Koji iðaše ulicom pokraj ugla njezina, i koraèaše putem ka kuæi njezinoj,
9 da magariba, yayinda rana tana fāɗuwa, yayinda duhun dare yana farawa.
U sumrak, uveèe, kad se unoæa i smrèe;
10 Sai ga mace ta fito don ta sadu da shi, saye da riga kamar karuwa shirye kuma don ta yaudare shi.
A gle, srete ga žena u odijelu kurvinskom i lukava srca,
11 (Ba ta jin tsoro, ko kuma kunya, ƙafafunta ba sa zama a gida;
Plaha i pusta, kojoj noge ne mogu stajati kod kuæe,
12 wani lokaci a titi, wani lokaci a dandali, tana yawo a kowace kusurwa.)
Sad na polju, sad na ulici, kod svakoga ugla vrebaše.
13 Sai ta kama shi ta rungume shi da duban soyayya a fuskarta ta ce,
I uhvati ga, i poljubi ga, i bezobrazno reèe mu:
14 “Ina da hadaya ta salama a gida; yau zan cika alkawarina.
Imam žrtve zahvalne, danas izvrših zavjete svoje;
15 Saboda haka na fito don in sadu da kai; na neme ka na kuma same ka!
Zato ti izidoh na susret da te tražim, i naðoh te.
16 Na lulluɓe gadona da lili masu launi dabam-dabam daga Masar.
Nastrla sam odar svoj pokrivaèima vezenijem i prostirkama Misirskim.
17 Na yayyafa turare a gadona da mur, aloyes da kuma kirfa.
Okadila sam postelju svoju smirnom, alojem i cimetom.
18 Zo, mu sha zurfin ƙauna har safe; bari mu ji wa ranmu daɗi da ƙauna!
Hajde da se opijamo ljubavlju do zore, da se veselimo milovanjem.
19 Mijina ba ya gida; ya yi tafiya mai nisa.
Jer mi muž nije kod kuæe, otišao je na put daljni,
20 Ya ɗauki jakarsa cike da kuɗi ba zai kuwa dawo gida ba sai tsakiyar wata.”
Uzeo je sa sobom tobolac novèani, vratiæe se kuæi u odreðeni dan.
21 Da kalmomin rarrashi ta sa ya kauce; ta ɗauki hankalinsa da sulɓin maganarta.
Navrati ga mnogim rijeèima, glatkim usnama odvuèe ga.
22 Nan take, ya bi ta kamar saniyar da za a kai mayanka, kamar wawa zuwa wurin da za a ba shi horo
Otide za njom odmah kao što vo ide na klanje i kao bezumnik u puto da bude karan,
23 sai da kibiya ta soki hantarsa, kamar tsuntsun da ya ruga cikin tarko, ba tare da sani zai zama sanadin ransa ba.
Dokle mu strijela ne probije jetru, kao što ptica leti u zamku ne znajuæi da joj je o život.
24 Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; ku kasa kunne ga abin da nake faɗa.
Zato dakle, djeco, poslušajte me, i pazite na rijeèi usta mojih.
25 Kada ku bar zuciyarku ta juya zuwa hanyoyinta ko ku kauce zuwa hanyoyinta.
Nemoj da zastranjuje srce tvoje na putove njezine, nemoj lutati po stazama njezinijem.
26 Ta zama sanadin fāɗuwar yawanci; kisan da ta yi ba ta ƙidayuwa.
Jer je mnoge ranila i oborila, i mnogo je onijeh koje je sve pobila.
