Karin Magana 7
1 Ɗana, ka kiyaye kalmomina ka kuma ajiye umarnaina a cikinka.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Ka kiyaye umarnaina za ka kuwa rayu; ka tsare koyarwata kamar ƙwayar idonka.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Ka daure su a yatsotsinka; ka rubuta su a allon zuciyarka.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Ka faɗa wa hikima, “Ke’yar’uwata ce,” ka kuma kira fahimi danginka;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 za su kiyaye ka daga mazinaciya, daga mace marar aminci da kalmominta masu ɗaukan hankali.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 A tagar gidana na leƙa ta labule mai rammuka.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Sai na gani a cikin marasa azanci, na lura a cikin samari, wani matashi wanda ba shi da hankali.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Yana gangarawa a titi kusa da kusurwarta, yana tafiya a gefen wajen gidanta
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 da magariba, yayinda rana tana fāɗuwa, yayinda duhun dare yana farawa.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Sai ga mace ta fito don ta sadu da shi, saye da riga kamar karuwa shirye kuma don ta yaudare shi.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 (Ba ta jin tsoro, ko kuma kunya, ƙafafunta ba sa zama a gida;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 wani lokaci a titi, wani lokaci a dandali, tana yawo a kowace kusurwa.)
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Sai ta kama shi ta rungume shi da duban soyayya a fuskarta ta ce,
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 “Ina da hadaya ta salama a gida; yau zan cika alkawarina.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Saboda haka na fito don in sadu da kai; na neme ka na kuma same ka!
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Na lulluɓe gadona da lili masu launi dabam-dabam daga Masar.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Na yayyafa turare a gadona da mur, aloyes da kuma kirfa.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Zo, mu sha zurfin ƙauna har safe; bari mu ji wa ranmu daɗi da ƙauna!
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Mijina ba ya gida; ya yi tafiya mai nisa.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ya ɗauki jakarsa cike da kuɗi ba zai kuwa dawo gida ba sai tsakiyar wata.”
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Da kalmomin rarrashi ta sa ya kauce; ta ɗauki hankalinsa da sulɓin maganarta.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Nan take, ya bi ta kamar saniyar da za a kai mayanka, kamar wawa zuwa wurin da za a ba shi horo
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 sai da kibiya ta soki hantarsa, kamar tsuntsun da ya ruga cikin tarko, ba tare da sani zai zama sanadin ransa ba.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; ku kasa kunne ga abin da nake faɗa.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Kada ku bar zuciyarku ta juya zuwa hanyoyinta ko ku kauce zuwa hanyoyinta.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Ta zama sanadin fāɗuwar yawanci; kisan da ta yi ba ta ƙidayuwa.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
