Karin Magana 7
1 Ɗana, ka kiyaye kalmomina ka kuma ajiye umarnaina a cikinka.
Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
2 Ka kiyaye umarnaina za ka kuwa rayu; ka tsare koyarwata kamar ƙwayar idonka.
Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
3 Ka daure su a yatsotsinka; ka rubuta su a allon zuciyarka.
Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
4 Ka faɗa wa hikima, “Ke’yar’uwata ce,” ka kuma kira fahimi danginka;
Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
5 za su kiyaye ka daga mazinaciya, daga mace marar aminci da kalmominta masu ɗaukan hankali.
Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
6 A tagar gidana na leƙa ta labule mai rammuka.
Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
7 Sai na gani a cikin marasa azanci, na lura a cikin samari, wani matashi wanda ba shi da hankali.
Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
8 Yana gangarawa a titi kusa da kusurwarta, yana tafiya a gefen wajen gidanta
Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
9 da magariba, yayinda rana tana fāɗuwa, yayinda duhun dare yana farawa.
In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
10 Sai ga mace ta fito don ta sadu da shi, saye da riga kamar karuwa shirye kuma don ta yaudare shi.
Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
11 (Ba ta jin tsoro, ko kuma kunya, ƙafafunta ba sa zama a gida;
Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
12 wani lokaci a titi, wani lokaci a dandali, tana yawo a kowace kusurwa.)
Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
13 Sai ta kama shi ta rungume shi da duban soyayya a fuskarta ta ce,
Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
14 “Ina da hadaya ta salama a gida; yau zan cika alkawarina.
Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
15 Saboda haka na fito don in sadu da kai; na neme ka na kuma same ka!
Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
16 Na lulluɓe gadona da lili masu launi dabam-dabam daga Masar.
Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
17 Na yayyafa turare a gadona da mur, aloyes da kuma kirfa.
Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
18 Zo, mu sha zurfin ƙauna har safe; bari mu ji wa ranmu daɗi da ƙauna!
Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
19 Mijina ba ya gida; ya yi tafiya mai nisa.
Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
20 Ya ɗauki jakarsa cike da kuɗi ba zai kuwa dawo gida ba sai tsakiyar wata.”
Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
21 Da kalmomin rarrashi ta sa ya kauce; ta ɗauki hankalinsa da sulɓin maganarta.
Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
22 Nan take, ya bi ta kamar saniyar da za a kai mayanka, kamar wawa zuwa wurin da za a ba shi horo
Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
23 sai da kibiya ta soki hantarsa, kamar tsuntsun da ya ruga cikin tarko, ba tare da sani zai zama sanadin ransa ba.
Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
24 Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; ku kasa kunne ga abin da nake faɗa.
Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
25 Kada ku bar zuciyarku ta juya zuwa hanyoyinta ko ku kauce zuwa hanyoyinta.
Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
26 Ta zama sanadin fāɗuwar yawanci; kisan da ta yi ba ta ƙidayuwa.
Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
