< Karin Magana 14 >

1 Mace mai hikima kan gina gidanta, amma da hannunta wawiya takan rushe shi ƙasa.
Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
2 Wanda tafiyarsa ta aikata gaskiya ce kan ji tsoron Ubangiji, amma wanda hanyoyinsa ba a kan gaskiya ba ne yakan rena shi.
Den som ottast Herren, fer ærleg fram, men krokvegar gjeng den som vanvyrder honom.
3 Maganar wawa kan kawo sanda a bayansa, amma leɓunan masu hikima kan tsare su.
I narrens munn er ovmods ris, men dei vise hev lipporne sine til vern.
4 Inda ba shanu, wurin sa wa dabbobi abinci zai kasance ba kome, amma daga ƙarfin saniya ce yalwar girbi kan fito.
Utan uksar er krubba tom, men når stuten er sterk, vert innkoma stor.
5 Mashaidi na gaskiya ba ya ruɗu, amma mashaidin ƙarya kan baza ƙarairayi.
Ikkje lyg eit ærlegt vitne, men det falske vitne andar lygn.
6 Mai ba’a kan nemi hikima amma ba ya samun kome, amma sani kan zo a sawwaƙe ga mai basira.
Spottaren søkjer visdom, men fåfengt, men lett finn den skynsame kunnskap.
7 Ka guji wawa, gama ba za ka sami sani a leɓunansa ba.
Gakk burt frå ein dåre, ei fekk du der merka lippor med kunnskap.
8 Hikima masu la’akari shi ne su yi tunani a kan hanyoyinsu, amma wautar wawaye ruɗu ne.
Klok manns visdom er: han skynar vegen sin, men dåre-narreskapen er: dei svik seg sjølv.
9 Wawaye kan yi ba’a a gyaran zunubi, amma fatan alheri yana samuwa a cikin masu aikata gaskiya.
Dårar fær spott av sitt eige skuldoffer, men millom ærlege folk er godhug.
10 Kowace zuciya ta san ɓacin ranta, kuma babu wani dabam da zai yi rabon jin daɗinsa.
Hjarta kjenner si eigi sorg, og gleda legg ingen framand seg uppi.
11 Za a rushe gidan mugu, amma tentin mai aikata gaskiya zai haɓaka.
Gudlause folk fær sitt hus lagt i øyde, men ærlege folk ser tjeldet sitt bløma.
12 Akwai hanyar da ta yi kamar tana daidai ga mutum, amma a ƙarshe takan kai ga mutuwa.
Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
13 Ko cikin dariya zuciya takan yi ciwo, kuma farin ciki kan iya ƙarasa a baƙin ciki.
Jamvel midt i låtten kjenner hjarta vondt, og enden på gleda er sorg.
14 Marasa bangaskiya za su sami sakamako cikakke saboda hanyoyinsu, kuma mutumin kirki zai sami lada saboda nasa.
Av åtferdi si skal den fråfalne mettast, og ein god mann held seg burte frå han.
15 Marar azanci kan gaskata kome, amma mai la’akari kan yi tunani game da matakinsa.
Den einfalde trur kvart ordet, men den kloke agtar på sine stig.
16 Mai hikima kan ji tsoron Ubangiji ya kuma guji mugunta, amma wawa yana da girman kai yakan yi kome da garaje.
Den vise ottast og held seg frå vondt, men dåren er brålyndt og trygg.
17 Mutum mai saurin fushi yakan yi ayyukan wauta, akan kuma ƙi mai son nuna wayo.
Bråsinna mann gjer narreverk, og meinsløg mann vert hata.
18 Marar azanci kan gāji wauta, amma mai la’akari kan sami rawanin sani.
Einfalde erver dårskap, men dei kloke fær kunnskap til krans.
19 Masu mugunta za su rusuna a gaban masu kirki, mugaye kuma za su yi haka a ƙofofin adalai.
Vonde skal bøygja seg for dei gode, og gudlause ved portarne til den rettferdige.
20 Maƙwabta sukan gudu daga matalauta, amma masu arziki suna da abokai da yawa.
Ein fatig vert hata av venen sin jamvel, men ein rik vert elska av mange.
21 Duk wanda ya rena maƙwabci ya yi zunubi, amma mai albarka ne wanda yake alheri ga mabukata.
Vanvyrder du næsten din, syndar du, men sæl den som ynkast yver armingar.
22 Ba waɗanda suke ƙulla mugunta sukan kauce ba? Amma waɗanda suke ƙulla abin da yake mai kyau sukan sami ƙauna da aminci.
Skal ikkje dei fara vilt som finn på vondt, og miskunn og truskap timast deim som finn på godt?
23 Duk aiki tuƙuru yakan kawo riba, amma zama kana surutu kan kai ga talauci kawai.
Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.
24 Dukiyar masu hikima ita ce rawaninsu, amma wautar wawaye kan haifar da wauta ne kawai.
Rikdomen er for dei vise ei krans, men narreskapen hjå dårar er narreskap.
25 Mashaidin gaskiya kan ceci rayuka, amma mashaidin ƙarya mai ruɗu ne.
Eit sanningsvitne bergar liv, men den som andar lygn, er full av svik.
26 Duk mai tsoron Ubangiji yana da zaunannen mafaka, kuma ga’ya’yansa zai zama mafaka.
Den som ottast Herren, hev ei borg so fast, og for hans born det finnast skal ei livd.
27 Tsoron Ubangiji shi ne maɓulɓular rai yakan juye mutum daga tarkon mutuwa.
Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.
28 Yawan mutane shi ne ɗaukakar sarki, amma in ba tare da mabiya ba sarki ba kome ba ne.
Mykje folk er konungs prydnad, men folkemink er hovdings fall.
29 Mutum mai haƙuri yana da fahimi mai yawa, amma mai saurin fushi yakan nuna wautarsa a fili.
Langmodig mann hev mykje vit, men bråhuga mann syner narreskap.
30 Zuciya mai salama kan ba jiki rai, amma kishi kan sa ƙasusuwa su yi ciwo.
Spaklyndt hjarta er likamens liv, men ilska er ròt i beini.
31 Duk wanda ya zalunci matalauci ya zagi Mahaliccinsu ke nan, amma duk wanda ya yi alheri ga mabukata yana girmama Allah ne.
Trykkjer du armingen, spottar du skaparen hans, men du ærar skaparen når du er mild mot fatigmann.
32 Sa’ad bala’i ya auku, mugaye kan fāɗi, amma ko a mutuwa masu adalci suna da mafaka.
I ulukka si lyt den gudlause stupa, men den rettferdige hev trygd når han skal døy.
33 Hikima tana a zuciyar mai azanci, kuma ko a cikin wawaye takan sa a santa.
I hjarta på den vituge held visdomen seg still, men hjå dårar ter han seg fram.
34 Adalci yakan ɗaukaka al’umma, amma zunubi kan kawo kunya ga kowane mutane.
Rettferd upphøgjer eit folk, men syndi er skam for folki.
35 Sarki yakan yi murna a kan bawa mai hikima, amma bawa marar kunya kan jawo fushinsa.
Kongen likar godt den kloke tenar, men harmast på den som skjemmer seg ut.

< Karin Magana 14 >