Karin Magana 11
1 Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
[Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.
2 Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
5 Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
6 Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
8 Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.]
9 Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
[Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
10 Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
12 Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
13 Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
15 Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
16 Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.]
17 Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
[Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
18 Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
19 Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.
20 Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
21 Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
22 Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor.
24 Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
27 Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
29 Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
30 ’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.
31 In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!
Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!]
