Karin Magana 11

1 Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.

Falske Vægtskaale er HERREN en Gru, fuldvægtigt Lod er efter hans Sind.

2 Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.

Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

3 Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.

Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

4 Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.

Ej hjælper Rigdom paa Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

5 Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.

Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

6 Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.

Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attraa.

7 Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.

Ved Døden brister den gudløses Haab, Daarers Forventning brister.

8 Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.

Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

9 Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.

Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

10 Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.

Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

11 Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.

Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

12 Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.

Mand uden Vid ser ned paa sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

13 Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.

Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den paalidelige skjuler Sagen.

14 Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.

Uden Styre staar et Folk for Fald, vel staar det til, hvor mange giver Raad.

15 Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.

Den gaar det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Haandslag.

16 Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.

Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade maa savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

17 Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.

Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er haard ved sit eget Kød.

18 Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.

Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd saar, faar virkelig Løn.

19 Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.

At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

20 Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.

De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

21 Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.

Visselig undgaar den onde ej Straf, de retfærdiges Æt gaar fri.

22 Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.

Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

23 Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.

Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

24 Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.

En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

25 Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.

Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

26 Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.

Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

27 Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.

Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

28 Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.

Hvo der stoler paa sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

29 Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.

Den, der øder sit Hus, høster Vind, Daare bliver Vismands Træl.

30 ’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.

Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

31 In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!

En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.