< Firistoci 22 >

1 Ubangiji ya ce wa Musa,
Angraeng mah Mosi khaeah,
2 “Faɗa wa Haruna da’ya’yansa maza, su lura da tsarkakakkun abubuwan da Isra’ilawa suka keɓe gare ni da bangirma, saboda ba za su ƙazantar da sunana mai tsarki ba. Ni ne Ubangiji.
Aaron hoi a capanawk loe Israel kaminawk mah paek o ih kaciim hmuennawk hoi kamhoe ah oh o han oh; kai khaeah paek o ih kaciim hmuennawk hoiah ka hmin to amhnong o sak han om ai, tiah thui paeh; Kai loe Angraeng ah ka oh, tiah a naa.
3 “Faɗa musu cewa, ‘Don tsararraki masu zuwa, in wani zuriyarku ya ƙazantu, duk da haka ya kusaci tsarkakakku hadayun da Isra’ilawa suka keɓe ga Ubangiji, dole a raba wannan mutum daga gabana. Ni ne Ubangiji.
Angzo han koi caanawk boih thung ih, ciimcai ai kami mah, Israel kaminawk mah Angraeng khaeah ciimcai ah paek o ih kaciim hmuen taengah caeh nahaeloe, to kami to Ka hmaa hoi kamhoe ah suem oh; Kai loe Angraeng ah ka oh.
4 “‘In zuriyar Haruna yana da kuturu, ko mai ɗiga, ba zai ci daga cikin tsarkakakkun abubuwa ba, sai lokacin da ya tsarkaka. Duk wanda ya taɓa wani abu marar tsarki na mamaci, ko wanda maniyyinsa yake ɗiga,
Aaron ih caanawk thungah ngansae man kami maw, to tih ai boeh loe ahmaa thung hoiah ahnai tacawt kami maw om nahaeloe, ciimcai ai karoek to anih loe, kaciim ah paek ih hmuennawk to caa mak ai. Mi kawbaktih doeh ciimcai ai qok sui kami maw, to tih ai boeh loe tangzat tui pathok nongpa maw,
5 da duk kuma wanda ya taɓa wani abu mai rarrafe wanda yake ƙazantarwa, ko kuwa wani mutum mai ƙazanta,
to tih ai boeh loe ciimcai ai long ah kavak hmuen maeto sui kami maw, kami maeto mah ciimcai ai ah ohsak ih kami maw, to tih ai boeh loe kaciim ai hmuen maeto mah akap thuih ih kami loe ciimcai ai kami ah oh boeh.
6 duk mutumin da ya taɓa kowane irin abu haka, zai ƙazantu har yamma, ba kuwa zai ci daga cikin tsarkakakkun abubuwan nan ba, sai ya yi wanka tukuna.
To baktih ciimcai ai hmuen sui kami loe, duembang khoek to ciim mak ai; tui amhluh ai ah loe anih mah kaciim ah paek ih hmuennawk to caa mak ai.
7 Sa’ad da rana ta fāɗi, zai zama tsarkakakke, bayan wannan kuwa zai iya cin tsarkakakkun hadayu, gama abincinsa ne.
Anih loe niduem naah ni ciim vop tih, kaciim ah paek ih hmuen loe nihcae ih buh ah oh pongah, ciim pacoengah ni kaciim ah paek ih hmuen to caa o thai vop tih.
8 Kada yă ci wani abin da ya mutu mushe, ko wanda namun jeji suka yayyaga, don kada yă ƙazantar da kansa. Ni ne Ubangiji.
Angmah koeh ah kadueh moi hoi moisan mah kaek ih moi to caa hmah; a takpum amhnong hanah to baktih moi to caak han om ai; Kai loe Angraeng ah ka oh.
9 “‘Firistoci za su kiyaye umarnaina don kada su yi laifi su mutu saboda sun rena su. Ni ne Ubangiji, wanda ya mai da su masu tsarki.
Qaimanawk loe amhnong o moe, angmacae zaehaih pongah, a duek o han ai ah, ka paek ih loknawk to pazui o han oh; Kai loe nihcae ciimsakkung, Angraeng ah ka oh.
10 “‘Duk wanda ba daga cikin iyalin firistoci ba, ko da yake yana zama tare da su, ko kuwa an ɗauke shi yana yin musu aiki, ba zai ci daga cikin tsarkakakkun hadayun ba.
Prae kalah kami loe kaciim ah paek ih hmuen to caa mak ai; qaima im ah katoem angvin maw, to tih ai boeh loe anih mah tlai ih kami mah doeh kaciim ah paek ih hmuen to caa mak ai.
11 Amma in firist ya sayi bawa da kuɗi, ko kuwa in an haifi bawan a gidansa, wannan bawan zai iya cin tsattsarkan abincin.
Toe qaima mah angmah ih phoisa hoi qan ih kami maw, to tih ai boeh loe angmah ih imthung ah tapen kami loe, buh to caa thai tih.
12 In’yar firist ta auri wani da ba firist ba, ba za tă ci wani tsarkakakkun sadaka ba.
Qaima canu to minawk kalah khaeah sava sah nahaeloe, kaciim ah paek ih hmuen to caa thai mak ai.
13 Amma idan’yar firist ta zama gwauruwa ko sakakkiya, ba ta da’ya’ya, ta kuwa dawo don tă zauna a gidan mahaifinta kamar matashiya, za tă iya cin abincin.
Toe qaima canu loe lamhmai maw, to tih ai boeh loe sava hoi ampraek ving moe, caa sah ai ah ampa im ah amlaem let pacoengah, tangla nathuem ih baktih toengah ampa im ah om nahaeloe, ampa ih buh to caa thai tih; toe minawk kalah mah loe caa thai mak ai.
14 “‘In wani ya ci tsarkakakken abinci cikin kuskure, dole yă maido wa firist hadayar, yă kuma ƙara kashi ɗaya bisa biyar na tamanin abin.
Panoek ai ah kaciim ah paek ih hmuen to caa moeng kami loe, a caak moeng ih hmuen hoi nawnto ah pangato thungah maeto thap moe, qaima khaeah paek han angaih.
15 Firist ɗin ba zai ƙasƙantar da tsarkakakkun hadayun da Isra’ilawa suka kawo ga Ubangiji
Israel kaminawk mah Angraeng khaeah paek o ih, kaciim hmuen to qaima mah amhnongsak han om ai;
16 ta wurin barinsu su ci tsarkakakkun hadayu, ta yin haka su jawo wa kansu laifin da zai bukaci biya ba. Ni ne Ubangiji, wanda ya mai da ku masu tsarki.’”
to tiah paek ih kaciim hmuen to caak moeng pongah, anih nuiah zaehaih kraksak han om ai; Kai loe nihcae ciimsakkung, Angraeng ah ka oh, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
17 Ubangiji ya ce wa Musa,
Angraeng mah Mosi khaeah,
18 “Yi wa Haruna da’ya’yansa maza da kuma dukan Isra’ilawa magana ka ce musu, ‘In waninku, ko mutumin Isra’ila, ko baƙon da yake zama a Isra’ila, ya kawo kyauta don hadaya ta ƙonawa ga Ubangiji, ko don yă cika alkawari, ko kuwa a matsayin hadaya ta yardar rai,
Aaron hoi a capanawk hoi Israel kaminawk boih khaeah, Israel imthung takoh thung hoi tacawt kami mah maw, to tih ai boeh loe Israel kaminawk salakah kaom prae kalah kami mah maw, lokkamhaih sak ih baktiah hmuen tathlanghaih maw, to tih ai boeh loe angmah koeh ah sak ih hmuen tathlanghaih maw, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih ah sak naah;
19 dole ku miƙa dabba namiji marar lahani, daga shanu, tumaki, ko awaki, domin yă zama yardajje a madadinku.
talawk thai koiah kaom coek koi kaom ai, maitaw tae maw, tuu hoi maeh maw paek han oh.
20 Kada ku kawo wani abu mai lahani, domin ba zai zama yardajje ba a madadinku.
Toe coek koi kaom hmuen to paek hmah; to baktih hmuen loe talawk thai koi hmuen ah om ai;
21 Sa’ad da wani ya kawo hadaya ta salama daga garken shanu, ko na tumaki, ga Ubangiji don yă cika wani alkawari na musamman, ko hadaya ta yardar rai, dole yă zama marar lahani, ko tabo, don yă zama yardajje.
lokkamhaih baktiah paek ih hmuen, angmah palung angthawk baktiah paek ih hmuen ah, maitaw tae maw, tuu maw Angraeng khaeah na paek nahaeloe, anih mah talawk thai hanah, coek koi kaom ai, kakoep to paek ah.
22 Kada ku miƙa wa Ubangiji dabbobi makafi, ko naƙasassu, ko masu gundumi, ko masu ɗiga, ko masu susa, ko masu kirci. Kada ku sa wani daga cikin waɗannan a bisa bagade a matsayin hadaya, gama hadaya ce da aka ƙone da wuta ga Ubangiji.
Kawbaktih hmuen doeh mikmaeng, to tih ai boeh loe ahuh angkhaek, to tih ai boeh loe khokkhaem, khokban akoep ai, to tih ai boeh loe ahlut hoi ahnai kaom hmuen hoiah Angraeng khaeah hmuen tathlanghaih to sah hmah; Angraeng han hmaicam pongah hmai angbawnhaih to sah hmah;
23 Za ku iya miƙa hadaya ta yardar rai da maraƙi, ko tunkiya mai naƙasa, ko marar cikakken lafiya, amma ba za tă zama yardajje don cika alkawarin da aka yi ba.
na palung angthawkhaih hoi paek ih hmuen ah loe, coek koi kaom maitaw maw, tuu maw na paek thaih; toe lokkamhaih baktiah hmuen tathlanghaih sak naah loe coek koi kaom hmuen to talawk thai mak ai.
24 Ba za ku miƙa wa Ubangiji dabbar da lunsayinta yake da ƙujewa, ko dandaƙewa, ko yagewa, ko yankewa ba.
Ngan kabawk, to tih ai boeh loe ahmaa kaom, to tih ai boeh loe ahuh angkhaek, to tih ai boeh loe aahhaih ahmaa kaom moi to Angraeng han paek hmah; na prae thungah to baktih moi tathlanghaih to sah hmah.
25 Ba za ku kuma karɓi irin waɗannan dabbobi daga hannun baƙi ku miƙa su a matsayin abinci ga Allahnku ba. Ba za su zama yardajje a madadinku ba, domin sun naƙasa, suna kuma da lahani.’”
To baktih moi to prae kalah kami mah Angraeng khaeah paek langlacadoeh, akoep ai moe, coek koi doeh oh pongah, talawk thai mak ai, tiah a naa.
26 Ubangiji ya ce wa Musa,
Angraeng mah Mosi khaeah,
27 “Sa’ad da aka haifi ɗan maraƙi, tunkiya, ko akuya, sai yă kasance da mahaifiyarsa kwana bakwai. Daga rana ta takwas zuwa gaba, zai zama yardajje hadaya, hadaya ce da aka ƙone da wuta ga Ubangiji.
maitaw tae maw, to tih ai boeh loe tuu maw, to tih ai boeh loe maeh to tapen naah, ni sarihto thung amno khaeah omsak ah; ni tazetto pacoengah loe Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to sak thai boeh.
28 Kada a yanka saniya, ko tunkiya da ɗanta rana ɗaya.
Maitaw maw, tuu maw, nito thungah a caa hoi nawnto bop hmaek hmah.
29 “Sa’ad da kuka miƙa hadaya ta godiya ga Ubangiji, ku miƙa ta a yadda za tă zama yardajje a madadinku.
Angraeng khaeah anghoehaih hmuen to na paek o naah, na palung angthawkhaih baktih toengah paek oh.
30 Dole a ci hadayar a ranar; kada a bar saura sai da safe. Ni ne Ubangiji.
Na paek niah moi to caa o boih ah; khawnbang khoek to suem o hmah; Kai loe Angraeng ah ka oh.
31 “Ku kiyaye dokokina, ku kuma bi su. Ni ne Ubangiji.
To pongah ka paek ih lok hae pakuem ah loe pazui ah; Kai loe Angraeng ah ka oh.
32 Kada ku ƙasƙantar da sunana mai tsarki. Dole Isra’ilawa su gane Ni mai tsarki ne. Ni ne Ubangiji, wanda ya keɓe ku a matsayin tsarkaka
Kaciim Kai ih ahmin to amhnong o sak hmah; Kai loe Ka ciim, tiah Israel kaminawk mah poek o han oh; Kai loe nangcae ciimsakkung, Angraeng ah ka oh,
33 da kuma wanda ya fitar da ku daga Masar don in zama Allahnku. Ni ne Ubangiji.”
nangcae ih Sithaw ah Ka oh hanah, Izip prae thung hoi nangcae zaehoikung ah ka oh; Kai loe Angraeng ah ka oh, tiah a naa.

< Firistoci 22 >