Makoki 5
1 Ka tuna, ya Ubangiji, abin da ya faru da mu; duba, ka ga kunyar da muka sha.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 An ba wa baƙi gādonmu, gidajenmu kuma aka ba bare.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Mun zama marayu marasa ubanni, uwayenmu kamar gwauraye.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Dole mu sayi ruwan da muke sha; sai mun biya mu sami itace.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Masu fafararmu sun kusa kama mu; mun gaji kuma ba dama mu huta.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Mun miƙa kanmu ga Masar da Assuriya don mu sami isashen abinci.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Kakanninmu sun yi zunubi kuma ba sa nan yanzu, mu ne aka bari muna shan hukuncinsu.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Bayi suna mulki a kanmu, kuma ba wanda zai’yantar da mu daga hannuwansu.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Muna samun burodi a bakin rayukanmu domin takobin da yake a jeji.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Fatar jikinmu ta yi zafi kamar murhu, muna jin zazzaɓi domin yunwa.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 An yi wa mata fyaɗe a cikin Sihiyona, da kuma budurwai a cikin garuruwan Yahuda.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 An rataye’ya’yan sarakuna da hannuwansu; ba a ba wa dattawa girma.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Samari suna faman yin niƙa; yara kuma suna fama da ƙyar da nauyin kayan itace.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Dattawan sun bar ƙofar birnin, samari sun daina rera waƙa.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Farin ciki ya rabu da zuciyarmu; rayuwarmu ta zama makoki.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Rawani ya fāɗi daga kanmu. Kaiton mu gama mun yi zunubi!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Domin wannan zuciyarmu ta yi sanyi; domin waɗannan abubuwa idanunmu sun dushe
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 gama Tudun Sihiyona ya zama kufai, sai diloli ke yawo a wurin.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Ya Ubangiji, kai ne mai iko har abada; kursiyinka ya dawwama cikin dukan zamani.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Don mene ne kake mantawa da mu koyaushe? Me ya sa ka yashe mu da jimawa?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Ka sāke jawo mu gare ka, ya Ubangiji, don mu komo; ka sabunta kwanakinmu su zama kamar yadda suke a dā
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 sai dai in ka ƙi mu gaba ɗaya kana fushi da mu fiye da yadda za a iya aunawa.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
