< Makoki 3 >

1 Ni ne mutumin da ya ga azaba ta wurin bulalar fushin Ubangiji.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Ya kore ni, ya sa na yi tafiya a cikin duhu maimakon a cikin haske;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 ba shakka, ya juya mini baya, yana gāba da ni sau da sau, dukan yini.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Ya sa fatar jikina da naman jikina sun tsufa ya kuma karya ƙasusuwana.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Ya yi mini kwanton ɓauna ya kuma kewaye ni da baƙin ciki da kuma wahala.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Ya sa na zauna a cikin duhu kamar waɗanda suka mutu da jimawa.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Ya kewaye ni yadda ba zan iya gudu ba; Ya daure ni da sarƙa mai nauyi.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Ko lokacin da nake kira don neman taimako, ba ya jin addu’ata.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Ya tare hanyata da tubula na duwatsu; ya sa hanyata ta karkace.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Kamar beyar da take a laɓe tana jira, kamar zaki a ɓoye,
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 ya janye ni daga kan hanya ya ɓatar da ni ya bar ni ba taimako.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Ya ja kwarinsa ya sa in zama abin baratarsa.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Ya harbi zuciyata da kibiyoyin kwarinsa.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Na zama abin dariya ga mutanena duka; suna yi mini ba’a cikin waƙa dukan yini.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Ya cika ni da kayan ɗaci ya gundure ni da abinci mai ɗaci.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Ya kakkarya haƙorana da tsakuwa; ya tattake ni cikin ƙura.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 An hana ni salama; na manta da ko mene ne ake kira wadata.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Saboda haka na ce, “Darajata ta ƙare da kuma duk abin da nake begen samu daga wurin Ubangiji.”
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Na tuna da azabata da kuma sintiri, da na yi ta yi da ɗacin rai.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Na tuna su sosai, sai kuma na ji ba daɗi a raina.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Duk da haka na tuna da wannan na kuma sa bege ga nan gaba.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Domin ƙaunar Ubangiji ba mu hallaka ba; gama jiyejiyanƙansa ba su ƙarewa.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Sababbi ne kowace safiya; amincinka kuwa mai girma ne.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Na ce wa kaina, “Ubangiji shi ne nawa; saboda haka zan jira shi.”
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Ubangiji mai alheri ne ga waɗanda suke da bege a cikinsa, ga kuma wanda yake neman shi;
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 yana da kyau ka jira shiru domin samun ceton Ubangiji.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Yana da kyau mutum yă sha wuya tun yana yaro.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Bari yă zauna shiru shi kaɗai, gama haka Ubangiji ya sa yă yi.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Bari yă ɓoye fuskarsa cikin ƙura kila akwai bege.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Bari yă ba da kumatunsa a mare shi, yă kuma bari a ci masa mutunci.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Gama Ubangiji ba ya yashe mutane har abada.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Ko da ya kawo ɓacin rai, zai nuna tausayi sosai, ƙaunarsa tana da yawa.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Gama ba haka kawai yake kawo wahala ko ɓacin rai ga’yan adam ba.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Bai yarda a tattake’yan kurkuku a ƙasa ba,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 ko kuma a danne wa mutum hakkinsa a gaban Maɗaukaki,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 ko kuma a danne wa mutum shari’ar gaskiya ashe Ubangiji ba zai ga irin waɗannan abubuwa ba?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Wane ne ya isa yă yi magana kuma ta cika in ba Ubangiji ne ya umarta ba?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Ba daga bakin Maɗaukaki ne bala’i da abubuwa masu kyau suke fitowa ba?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Don mene ne wani mai rai zai yi gunaguni sa’ad da aka ba shi horo domin zunubansa?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Bari mu auna tafiyarmu mu gwada ta, sai mu kuma koma ga Ubangiji.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Bari mu ɗaga zuciyarmu da hannuwanmu ga Allah na cikin sama, mu ce,
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 “Mun yi zunubi mun yi tawaye ba ka kuwa gafarta ba.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 “Ka rufe kanka da fushi, ka fafare mu; ka karkashe mu ba tausayi.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Ka rufe kanka da gajimare don kada addu’armu ta kai wurinka.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Ka mai da mu tarkace da juji a cikin mutane.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 “Dukan maƙiyanmu suna ta yin mana magana marar daɗi.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Muna cika da tsoro, da lalatarwa da hallakarwa.”
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Hawaye na kwararowa daga idanuna domin an hallaka mutanena.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Idanuna za su ci gaba da kwararowa da hawaye, ba hutawa.
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Har sai in Ubangiji ya duba daga sama ya gani.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Abin da nake gani yana kawo mini baƙin ciki domin dukan matan birnina.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Maƙiyana suna farauta ta ba dalili kamar tsuntsu.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Sun yi ƙoƙari su kashe ni a cikin rami suka kuma jajjefe ni da duwatsu;
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 ruwaye suka rufe kaina, sai na yi tunani cewa na kusa mutuwa.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Na yi kira ga sunanka, ya Ubangiji, daga rami mai zurfi.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Ka ji roƙona, “Kada ka toshe kunnuwanka ka ƙi jin roƙona na neman taimako.”
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Ka zo kusa lokacin da na kira ka, kuma ka ce mini, “Kada ka ji tsoro.”
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Ya Ubangiji, ka goyi bayana; ka fanshi raina.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Ya Ubangiji, ka ga inda aka yi mini ba daidai ba. Ka shari’anta, ka ba ni gaskiya!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Ka ga zurfin ramakonsu, da duk mugun shirin da suke yi mini.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Ya Ubangiji, ka ji zaginsu, da duka mugun shirin da suke yi mini
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Abin da maƙiyana suke yin raɗa a kai game da ni duk yini.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Dube su! A zaune ko a tsaye, suna yi mini ba’a cikin waƙoƙinsu.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Ka ba su abin da ya dace su samu, ya Ubangiji, domin abin da hannuwansu suka yi.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Ka sa yana ta rufe zuciyarsu, kuma bari la’anarka ta bi su.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Ka fafare su cikin fushi ka hallaka su daga cikin duniya ta Ubangiji.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

< Makoki 3 >