< Makoki 3 >

1 Ni ne mutumin da ya ga azaba ta wurin bulalar fushin Ubangiji.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Ya kore ni, ya sa na yi tafiya a cikin duhu maimakon a cikin haske;
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 ba shakka, ya juya mini baya, yana gāba da ni sau da sau, dukan yini.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Ya sa fatar jikina da naman jikina sun tsufa ya kuma karya ƙasusuwana.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Ya yi mini kwanton ɓauna ya kuma kewaye ni da baƙin ciki da kuma wahala.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Ya sa na zauna a cikin duhu kamar waɗanda suka mutu da jimawa.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Ya kewaye ni yadda ba zan iya gudu ba; Ya daure ni da sarƙa mai nauyi.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Ko lokacin da nake kira don neman taimako, ba ya jin addu’ata.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Ya tare hanyata da tubula na duwatsu; ya sa hanyata ta karkace.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Kamar beyar da take a laɓe tana jira, kamar zaki a ɓoye,
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 ya janye ni daga kan hanya ya ɓatar da ni ya bar ni ba taimako.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Ya ja kwarinsa ya sa in zama abin baratarsa.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Ya harbi zuciyata da kibiyoyin kwarinsa.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Na zama abin dariya ga mutanena duka; suna yi mini ba’a cikin waƙa dukan yini.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Ya cika ni da kayan ɗaci ya gundure ni da abinci mai ɗaci.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Ya kakkarya haƙorana da tsakuwa; ya tattake ni cikin ƙura.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 An hana ni salama; na manta da ko mene ne ake kira wadata.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Saboda haka na ce, “Darajata ta ƙare da kuma duk abin da nake begen samu daga wurin Ubangiji.”
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Na tuna da azabata da kuma sintiri, da na yi ta yi da ɗacin rai.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Na tuna su sosai, sai kuma na ji ba daɗi a raina.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 Duk da haka na tuna da wannan na kuma sa bege ga nan gaba.
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Domin ƙaunar Ubangiji ba mu hallaka ba; gama jiyejiyanƙansa ba su ƙarewa.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Sababbi ne kowace safiya; amincinka kuwa mai girma ne.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Na ce wa kaina, “Ubangiji shi ne nawa; saboda haka zan jira shi.”
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 Ubangiji mai alheri ne ga waɗanda suke da bege a cikinsa, ga kuma wanda yake neman shi;
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 yana da kyau ka jira shiru domin samun ceton Ubangiji.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Yana da kyau mutum yă sha wuya tun yana yaro.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Bari yă zauna shiru shi kaɗai, gama haka Ubangiji ya sa yă yi.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Bari yă ɓoye fuskarsa cikin ƙura kila akwai bege.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Bari yă ba da kumatunsa a mare shi, yă kuma bari a ci masa mutunci.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Gama Ubangiji ba ya yashe mutane har abada.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Ko da ya kawo ɓacin rai, zai nuna tausayi sosai, ƙaunarsa tana da yawa.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Gama ba haka kawai yake kawo wahala ko ɓacin rai ga’yan adam ba.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Bai yarda a tattake’yan kurkuku a ƙasa ba,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 ko kuma a danne wa mutum hakkinsa a gaban Maɗaukaki,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 ko kuma a danne wa mutum shari’ar gaskiya ashe Ubangiji ba zai ga irin waɗannan abubuwa ba?
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Wane ne ya isa yă yi magana kuma ta cika in ba Ubangiji ne ya umarta ba?
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 Ba daga bakin Maɗaukaki ne bala’i da abubuwa masu kyau suke fitowa ba?
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Don mene ne wani mai rai zai yi gunaguni sa’ad da aka ba shi horo domin zunubansa?
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Bari mu auna tafiyarmu mu gwada ta, sai mu kuma koma ga Ubangiji.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Bari mu ɗaga zuciyarmu da hannuwanmu ga Allah na cikin sama, mu ce,
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 “Mun yi zunubi mun yi tawaye ba ka kuwa gafarta ba.
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 “Ka rufe kanka da fushi, ka fafare mu; ka karkashe mu ba tausayi.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Ka rufe kanka da gajimare don kada addu’armu ta kai wurinka.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Ka mai da mu tarkace da juji a cikin mutane.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 “Dukan maƙiyanmu suna ta yin mana magana marar daɗi.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Muna cika da tsoro, da lalatarwa da hallakarwa.”
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Hawaye na kwararowa daga idanuna domin an hallaka mutanena.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Idanuna za su ci gaba da kwararowa da hawaye, ba hutawa.
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 Har sai in Ubangiji ya duba daga sama ya gani.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Abin da nake gani yana kawo mini baƙin ciki domin dukan matan birnina.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Maƙiyana suna farauta ta ba dalili kamar tsuntsu.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Sun yi ƙoƙari su kashe ni a cikin rami suka kuma jajjefe ni da duwatsu;
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 ruwaye suka rufe kaina, sai na yi tunani cewa na kusa mutuwa.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Na yi kira ga sunanka, ya Ubangiji, daga rami mai zurfi.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Ka ji roƙona, “Kada ka toshe kunnuwanka ka ƙi jin roƙona na neman taimako.”
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Ka zo kusa lokacin da na kira ka, kuma ka ce mini, “Kada ka ji tsoro.”
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Ya Ubangiji, ka goyi bayana; ka fanshi raina.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Ya Ubangiji, ka ga inda aka yi mini ba daidai ba. Ka shari’anta, ka ba ni gaskiya!
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Ka ga zurfin ramakonsu, da duk mugun shirin da suke yi mini.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Ya Ubangiji, ka ji zaginsu, da duka mugun shirin da suke yi mini
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Abin da maƙiyana suke yin raɗa a kai game da ni duk yini.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Dube su! A zaune ko a tsaye, suna yi mini ba’a cikin waƙoƙinsu.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Ka ba su abin da ya dace su samu, ya Ubangiji, domin abin da hannuwansu suka yi.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Ka sa yana ta rufe zuciyarsu, kuma bari la’anarka ta bi su.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 Ka fafare su cikin fushi ka hallaka su daga cikin duniya ta Ubangiji.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!

< Makoki 3 >