Ayuba 9
1 Sai Ayuba ya amsa,
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 “Lalle, na san wannan gaskiya ne. Amma ta yaya mutum zai iya zama mai adalci a gaban Allah?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 Ko da mutum yana so yă yi gardama da shi, ba zai taɓa amsa masa ba ko da sau ɗaya cikin dubu.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 Hikimarsa tana da zurfi, ikonsa yana da yawa. Wane ne ya taɓa yin faɗa da shi har ya yi nasara?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Yana matsar da manyan duwatsu kafin su sani kuma yana juya su cikin fushinsa.
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Yana girgiza ƙasa, yana girgiza harsashenta.
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Yana magana da rana sai ta ƙi yin haske; yana hana taurari yin haske.
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Shi kaɗai ya shimfiɗa sammai ya kuma yi tafiya a kan raƙuman ruwan teku.
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Shi ne ya halicci Mafarauci da Kare da Zomo, da Kaza, da’Ya’yanta da tarin taurari a sama, da taurarin kudu.
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Yana yin abubuwan banmamaki waɗanda ba a iya ganewa, mu’ujizai waɗanda ba a iya ƙirgawa.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 Ba na iya ganinsa lokacin da ya wuce ni; ba na sani ya wuce lokacin da ya wuce.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 Wane ne ya isa yă hana shi in ya ƙwace abu? Wa zai ce masa, ‘Me kake yi?’
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 Allah ba ya danne fushinsa; ko dodannin ruwan da ake kira ayarin Rahab ya tattake su.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 “Ta yaya zan iya yin faɗa da shi? Ina zan iya samun kalmomin da zan yi gardama da shi?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 Ko da yake ba ni da laifi, ba zan iya amsa masa ba; sai dai roƙon jinƙai zan iya yi ga mahukuncina.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Ko da na yi kira gare shi ya amsa mini, ban yarda cewa zai saurare ni ba.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Zai sa hadari yă danne ni yă ƙara mini ciwona ba dalili.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 Ba zai bari in yi numfashi ba, sai dai yă ƙara mini azaba.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 In maganar ƙarfi ne, shi babban mai ƙarfi ne! In kuma maganar shari’a ne, wa zai kai kararsa?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 Ko da ni marar ƙarfi ne, bakina ya isa yă sa in zama mai laifi; in ba ni da laifi, zai sa in yi laifi.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 “Ko da yake ba ni da laifi, ban damu da kaina ba; na rena raina.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 Ba bambanci; shi ya sa na ce, ‘Yana hallaka marasa laifi da kuma mugaye.’
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 Lokacin da bala’i ya kawo ga mutuwa, yakan yi dariyar baƙin cikin marasa laifi.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 Lokacin da ƙasa ta faɗa a hannun mugaye, yakan rufe idanun masu shari’a. In ba shi ba wa zai yi wannan?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 “Kwanakina sun fi mai gudu wucewa da sauri; suna firiya babu wani abin jin daɗi a cikinsu.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 Suna wucewa kamar jirgin ruwan da aka yi da kyauro, kamar jahurma da ta kai wa namanta cafka.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 ‘In na ce zan manta da abin da yake damu na, zan yi murmushi in daina nuna ɓacin rai,’
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 duk da haka ina tsoron duk wahalata, domin na san ba za ka ɗauke ni marar laifi ba.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 Tun da an riga an ɗauke ni mai laifi, duk ƙoƙarina a banza yake.
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 Ko da na wanke jikina duka da sabulu, na wanke hannuwana kuma da soda,
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 duk da haka za ka jefa ni cikin ƙazamin wuri, yadda ko rigunan jikina ma za su ƙi ni.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 “Shi ba mutum ba ne kamar ni wanda zan iya amsa masa, har da za mu yi faɗa da juna a wurin shari’a.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 In da akwai wanda zai iya shiga tsakaninmu, ya ɗora hannunsa a kanmu tare,
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 wani wanda zai sa Allah yă daina duka na, don yă daina ba ni tsoro.
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 Sa’an nan ne zan iya yin magana ba tare da jin tsoronsa ba, amma a yadda nake a yanzu ba zan iya ba.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
