Ayuba 6
1 Sa’an nan Ayuba ya amsa,
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 “Da kawai za a iya auna wahalata a kuma sa ɓacin raina a ma’auni!
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
3 Ba shakka da sun fi yashin teku nauyi, shi ya sa nake magana haka.
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
4 Kibiyoyin Maɗaukaki suna a kaina, ruhuna yana shan dafinsa; fushin Allah ya sauka a kaina.
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Jaki yakan yi kuka sa’ad da ya sami ciyawar ci, ko saniya takan yi kuka in ta sami abincinta?
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
6 Akan cin abinci marar ɗanɗano ba tare da an sa gishiri ba, ko akwai wani ƙanshin daɗi a cikin farin ruwan ƙwai?
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
7 Na ƙi in taɓa shi; irin wannan abinci zai sa ni rashin lafiya.
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
8 “Kash, da ma Allah zai ba ni abin da nake fatar samu, da ma Allah zai biya mini bukatata,
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
9 wato, Allah yă kashe ni, yă miƙa hannunsa yă yanke raina!
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
10 Da sai in ji daɗi duk zafin da nake sha ban hana maganar Mai Tsarkin nan cika ba.
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
11 “Wane ƙarfi nake da shi, har da zan ci gaba da sa zuciya? Wane sa zuciya ne zai sa in yi haƙuri?
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
12 Da ƙarfin dutse aka yi ni ne? Ko jikina tagulla ne?
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
13 Ina da wani ikon da zan iya taimakon kai na ne, yanzu da aka kore nasara daga gare ni?
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
14 “Duk wanda ya ƙi yă yi alheri ga aboki ya rabu ta tsoron Maɗaukaki.
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
15 Amma’yan’uwana sun nuna ba zan iya dogara gare su ba, kamar rafin da yakan bushe da rani,
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
16 kamar rafin da yakan cika a lokacin ƙanƙara, yă kuma kumbura kamar ƙanƙarar da ta narke,
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
17 amma da rani sai yă bushe, lokacin zafi ba a samun ruwa yana gudu a wurin.
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
18 Ayari sukan bar hanyarsu; sukan yi ta neman wurin da za su sami ruwa, su kāsa samu har su mutu.
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19 Ayarin Tema sun nemi ruwa, matafiya’yan kasuwa Sheba sun nema cike da begen samu.
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
20 Ransu ya ɓace, domin sun sa zuciya sosai; sa’ad da suka kai wurin kuwa ba su sami abin da suka sa zuciyar samu ba.
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
21 Yanzu kuma kun nuna mini ba ku iya taimako; kun ga abin bantsoro kuka tsorata.
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
22 Ko na taɓa cewa, ‘Ku ba da wani abu a madadina, ko na roƙe ku, ku ba da wani abu domina daga cikin dukiyarku,
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
23 ko kuma kun taɓa kuɓutar da ni daga hannun maƙiyina, ko kun taɓa ƙwato ni daga hannun marasa kirki’?
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
24 “Ku koya mini, zan yi shiru; ku nuna mini inda ban yi daidai ba.
Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
25 Faɗar gaskiya tana da zafi! Amma ina amfanin gardamar da kuke yi?
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
26 Ko kuna so ku gyara abin da na faɗi ne, ku mai da magana wanda yake cikin wahala ta zama ta wofi?
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
27 Kukan yi ƙuri’a a kan marayu ku kuma sayar da abokinku.
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
28 “Amma yanzu ku dube ni da kyau, zan yi muku ƙarya ne?
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
29 Ku bi a hankali, kada ku ɗora mini laifi; ku sāke dubawa, gama ba ni da laifi.
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
30 Ko akwai wata mugunta a bakina? Bakina ba zai iya rarrabewa tsakanin gaskiya da ƙarya ba?
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
