Ayuba 41
1 “Ko za ka iya kama dodon ruwa da ƙugiyar kamar kifi ko kuma ka daure harshenta da igiya?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Za ka iya sa igiya a cikin hancinta ko kuma ka huda muƙamuƙanta da ƙugiya?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Za tă ci gaba da roƙonka ka yi mata jinƙai? Ko za tă yi maka magana a hankali?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Za tă yi yarjejjeniya da kai don ka ɗauke ta tă zama baiwa gare ka dukan kwanakin ranta?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Za ka yi wasa da ita kamar yadda za ka yi da tsuntsu? Ko za ka daure ta da tsirkiya domin bayinka mata?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 ’Yan kasuwa za su saye ta ko za su raba ta a tsakaninsu?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Ko za ka iya huda fatarta da kibiya ka kuma huda kansa da māsu?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 In ka ɗora hannunka sau ɗaya a kanta za ka tuna da yaƙin da ba za ka sāke yi ba!
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Duk ƙoƙarin kama ta banza ne; ganin ta kawai abin tsoro ne.
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Ba wanda ya isa yă tsokane ta. Wane ne kuma ya isa yă yi tsayayya da ni?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Wane ne yake bi na bashi da dole in biya? Duk abin da yake ƙarƙashin sama nawa ne.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 “Ba zan daina magana game da gaɓoɓinta ba ƙarfinta da kuma kyan kamanninta ba.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Wa zai iya tuɓe mata mayafinta? Wa zai iya shiga tsakanin ɓawonta.
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Wa zai iya buɗe ƙofofin bakinta? Haƙoranta ma abin tsoro ne?
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 An rufe bayanta da jerin garkuwoyi aka manne su sosai.
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 Suna kurkusa da juna yadda da ƙyar iska take iya wucewa tsakani.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 An haɗa su da juna sun mannu da juna kuma ba za a iya raba su ba.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Numfashinta yana fitar da wuta; idanunta kamar hasken zuwan safe.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Wuta tana fitowa daga bakinta; tartsatsin wuta suna fitowa,
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Hayaƙi yana fitowa daga hancinta kamar daga tukunya mai tafasa a kan wutar itace.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Numfashinta yana sa garwashi yă kama wuta, harshen wuta yana fita daga bakinta.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 Akwai ƙarfi a cikin wuyanta; razana tana wucewa a gabanta.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Namanta yana da kauri a manne da juna; naman yana da tauri ba ya matsawa.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Ƙirjinta yana da ƙarfi kamar dutse, da ƙarfi kamar dutsen niƙa.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Sa’ad da ta tashi, manya suna tsorata; suna ja da baya.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Takobi ba ta iya yankanta, kibiya ko māshi ba sa iya huda ta.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Ƙarfe kamar kara ne a wurinta tagulla kuma kamar ruɓaɓɓen katako ne a wurinta.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Māsu ba su sa ta tă gudu; jifar majajjawa kamar na ciyawa ne gare ta.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Kulki a gare ta kamar ciyawa ne, tana dariyar wucewar māshi.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Cikinta yana rufe a ɓawo masu ƙarfi, tana kabtar ƙasa in tana tafiya.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Tana sa zurfin kogi yă tafasa kamar tukunya, ta kuma sa teku yă zama kamar tukunyar man shafawa.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 A bayanta ya bar haske kamar zurfin ruwan da yana kumfa.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Ba wani abu kamar ta a duniya, halitta marar tsoro.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Tana rena duk masu girman kai. Ita take mulki kan duk masu girman kai.”
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
