Ayuba 41
1 “Ko za ka iya kama dodon ruwa da ƙugiyar kamar kifi ko kuma ka daure harshenta da igiya?
Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?
2 Za ka iya sa igiya a cikin hancinta ko kuma ka huda muƙamuƙanta da ƙugiya?
Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?
3 Za tă ci gaba da roƙonka ka yi mata jinƙai? Ko za tă yi maka magana a hankali?
Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?
4 Za tă yi yarjejjeniya da kai don ka ɗauke ta tă zama baiwa gare ka dukan kwanakin ranta?
Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?
5 Za ka yi wasa da ita kamar yadda za ka yi da tsuntsu? Ko za ka daure ta da tsirkiya domin bayinka mata?
Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?
6 ’Yan kasuwa za su saye ta ko za su raba ta a tsakaninsu?
Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
7 Ko za ka iya huda fatarta da kibiya ka kuma huda kansa da māsu?
Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?
8 In ka ɗora hannunka sau ɗaya a kanta za ka tuna da yaƙin da ba za ka sāke yi ba!
Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.
9 Duk ƙoƙarin kama ta banza ne; ganin ta kawai abin tsoro ne.
Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.
10 Ba wanda ya isa yă tsokane ta. Wane ne kuma ya isa yă yi tsayayya da ni?
Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?
11 Wane ne yake bi na bashi da dole in biya? Duk abin da yake ƙarƙashin sama nawa ne.
Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.
12 “Ba zan daina magana game da gaɓoɓinta ba ƙarfinta da kuma kyan kamanninta ba.
Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.
13 Wa zai iya tuɓe mata mayafinta? Wa zai iya shiga tsakanin ɓawonta.
Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?
14 Wa zai iya buɗe ƙofofin bakinta? Haƙoranta ma abin tsoro ne?
Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.
15 An rufe bayanta da jerin garkuwoyi aka manne su sosai.
Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
16 Suna kurkusa da juna yadda da ƙyar iska take iya wucewa tsakani.
Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
17 An haɗa su da juna sun mannu da juna kuma ba za a iya raba su ba.
Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.
18 Numfashinta yana fitar da wuta; idanunta kamar hasken zuwan safe.
Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.
19 Wuta tana fitowa daga bakinta; tartsatsin wuta suna fitowa,
El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.
20 Hayaƙi yana fitowa daga hancinta kamar daga tukunya mai tafasa a kan wutar itace.
El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.
21 Numfashinta yana sa garwashi yă kama wuta, harshen wuta yana fita daga bakinta.
Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.
22 Akwai ƙarfi a cikin wuyanta; razana tana wucewa a gabanta.
Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.
23 Namanta yana da kauri a manne da juna; naman yana da tauri ba ya matsawa.
La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.
24 Ƙirjinta yana da ƙarfi kamar dutse, da ƙarfi kamar dutsen niƙa.
Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.
25 Sa’ad da ta tashi, manya suna tsorata; suna ja da baya.
Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.
26 Takobi ba ta iya yankanta, kibiya ko māshi ba sa iya huda ta.
Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.
27 Ƙarfe kamar kara ne a wurinta tagulla kuma kamar ruɓaɓɓen katako ne a wurinta.
Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
28 Māsu ba su sa ta tă gudu; jifar majajjawa kamar na ciyawa ne gare ta.
Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.
29 Kulki a gare ta kamar ciyawa ne, tana dariyar wucewar māshi.
Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.
30 Cikinta yana rufe a ɓawo masu ƙarfi, tana kabtar ƙasa in tana tafiya.
Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.
31 Tana sa zurfin kogi yă tafasa kamar tukunya, ta kuma sa teku yă zama kamar tukunyar man shafawa.
Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.
32 A bayanta ya bar haske kamar zurfin ruwan da yana kumfa.
La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.
33 Ba wani abu kamar ta a duniya, halitta marar tsoro.
Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.
34 Tana rena duk masu girman kai. Ita take mulki kan duk masu girman kai.”
Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.
