Ayuba 41
1 “Ko za ka iya kama dodon ruwa da ƙugiyar kamar kifi ko kuma ka daure harshenta da igiya?
Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
2 Za ka iya sa igiya a cikin hancinta ko kuma ka huda muƙamuƙanta da ƙugiya?
Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
3 Za tă ci gaba da roƙonka ka yi mata jinƙai? Ko za tă yi maka magana a hankali?
Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
4 Za tă yi yarjejjeniya da kai don ka ɗauke ta tă zama baiwa gare ka dukan kwanakin ranta?
Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
5 Za ka yi wasa da ita kamar yadda za ka yi da tsuntsu? Ko za ka daure ta da tsirkiya domin bayinka mata?
Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
6 ’Yan kasuwa za su saye ta ko za su raba ta a tsakaninsu?
Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
7 Ko za ka iya huda fatarta da kibiya ka kuma huda kansa da māsu?
Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
8 In ka ɗora hannunka sau ɗaya a kanta za ka tuna da yaƙin da ba za ka sāke yi ba!
Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
9 Duk ƙoƙarin kama ta banza ne; ganin ta kawai abin tsoro ne.
Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
10 Ba wanda ya isa yă tsokane ta. Wane ne kuma ya isa yă yi tsayayya da ni?
Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
11 Wane ne yake bi na bashi da dole in biya? Duk abin da yake ƙarƙashin sama nawa ne.
Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
12 “Ba zan daina magana game da gaɓoɓinta ba ƙarfinta da kuma kyan kamanninta ba.
Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
13 Wa zai iya tuɓe mata mayafinta? Wa zai iya shiga tsakanin ɓawonta.
Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
14 Wa zai iya buɗe ƙofofin bakinta? Haƙoranta ma abin tsoro ne?
Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
15 An rufe bayanta da jerin garkuwoyi aka manne su sosai.
Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
16 Suna kurkusa da juna yadda da ƙyar iska take iya wucewa tsakani.
Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
17 An haɗa su da juna sun mannu da juna kuma ba za a iya raba su ba.
Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
18 Numfashinta yana fitar da wuta; idanunta kamar hasken zuwan safe.
Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
19 Wuta tana fitowa daga bakinta; tartsatsin wuta suna fitowa,
Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
20 Hayaƙi yana fitowa daga hancinta kamar daga tukunya mai tafasa a kan wutar itace.
Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
21 Numfashinta yana sa garwashi yă kama wuta, harshen wuta yana fita daga bakinta.
Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
22 Akwai ƙarfi a cikin wuyanta; razana tana wucewa a gabanta.
In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
23 Namanta yana da kauri a manne da juna; naman yana da tauri ba ya matsawa.
Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
24 Ƙirjinta yana da ƙarfi kamar dutse, da ƙarfi kamar dutsen niƙa.
Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
25 Sa’ad da ta tashi, manya suna tsorata; suna ja da baya.
Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
26 Takobi ba ta iya yankanta, kibiya ko māshi ba sa iya huda ta.
Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
27 Ƙarfe kamar kara ne a wurinta tagulla kuma kamar ruɓaɓɓen katako ne a wurinta.
Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
28 Māsu ba su sa ta tă gudu; jifar majajjawa kamar na ciyawa ne gare ta.
Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
29 Kulki a gare ta kamar ciyawa ne, tana dariyar wucewar māshi.
Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
30 Cikinta yana rufe a ɓawo masu ƙarfi, tana kabtar ƙasa in tana tafiya.
Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
31 Tana sa zurfin kogi yă tafasa kamar tukunya, ta kuma sa teku yă zama kamar tukunyar man shafawa.
Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
32 A bayanta ya bar haske kamar zurfin ruwan da yana kumfa.
Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
33 Ba wani abu kamar ta a duniya, halitta marar tsoro.
Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
34 Tana rena duk masu girman kai. Ita take mulki kan duk masu girman kai.”
Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
