Ayuba 4
1 Sai Elifaz mutumin Teman ya amsa,
Te vaengah Temani hoel Eliphaz loh a doo.
2 “In wani ya yi maka magana, za ka ji haushi? Amma wa zai iya yin shiru?
Te vaengah nang te ol neh n'noemcai saeh, na ngak aya? Tedae olthui te kuemsuem ham unim aka noeng eh?
3 Ka tuna yadda ka yi wa mutane da yawa magana, yadda ka ƙarfafa hannuwa marasa ƙarfi.
Muep na toel tih kut kha rhoek khaw na talong coeng te.
4 Maganarka ta ƙarfafa waɗanda suka yi tuntuɓe; ka ƙarfafa gwiwoyin da suka rasa ƙarfinsu.
Aka paloe rhoek te na olthui loh a thoh tih khuklu aka khun khaw na caang sak.
5 Amma yanzu wahala ta zo maka, sai ka karaya; wahala ta sa ka rikice.
Tedae namah taengla ha loe tih na ngak coeng, namah te m'ben tih na let coeng.
6 Ashe bai kamata ka dogara ga Allahnka ba, amincinka kuma yă zama begenka?
Na hinyahnah, na ueppangnah, na ngaiuepnah, na longpuei kah thincaknah khaw om pawt nim?
7 “Ka duba ka gani yanzu. Wane marar laifi ne ya taɓa hallaka? Ko an taɓa hallaka masu adalci?
Poek van laeh, ommongsitoe he paltham nim? Aka thuem rhoek te melam a thup?
8 Na kula cewa waɗanda suke huɗa gonar mugunta, da waɗanda suke shuka mugunta, su ne suke girbe mugunta.
Ka hmuh vanbangla boethae aka thoe tih aka soem khaw amah long ni thakthaenah a ah.
9 A sa’a ɗaya Allah yake hallaka su, cikin fushinsa yakan hallaka su.
Pathen kah hiil dongah milh uh tih a thintoek khohli dongah khap uh coeng.
10 Zakoki suna ruri suna gurnani; duk da haka an karya haƙoran manyan zakoki.
Sathueng khaw kawknah neh sathuengca khaw a ol neh om dae sathuengca khaw a no tloong.
11 Zakoki suna mutuwa domin ba dabbar da za su kashe su ci,’ya’yan zakanya kuma sun watse.
Maeh a mueh lamloh sathueng te milh tih sathuengnu ca rhoek khaw pam uh.
12 “Asirce aka gaya mini maganan nan, da ƙyar kunnuwana suka iya ji.
Ka taengah ol a huen tih a olduem loh kai hna a lat sak.
13 Cikin mafarki da tsakar dare, lokacin kowa yana zurfin barci, na sami saƙon nan.
Hlang he khoyin olphong lamkah pomnah khuiah a ih muelh vaengah.
14 Tsoro da fargaba suka kama ni har duk ƙasusuwan jikina suka yi ta rawa.
birhihnah loh kai m'mah tih thuennah neh ka rhuh boeih a rhih sak.
15 Wani iska ya taɓa mini fuska, sai tsigar jikina ta tashi.
Mueihla loh ka maelhmai a pah vaengah ka mul ka saa poenghu.
16 Ya tsaya cik, amma ban iya sani ko mene ne ba. Wani abu ya tsaya a gabana, na kuma ji murya.
A pai vaengah khaw a mueimae ka hmat moenih. A muei tah ka mikhmuh ah om tih bidip ol a yaak.
17 ‘Ko zai yiwu mutum yă fi Allah adalci, ko kuma mutum yă fi wanda ya halicce shi tsarki?
Pathen lakah hlanghing he tang tih anih aka saii lakah ah hlang caihcil ngai a?
18 In Allah bai yarda da bayinsa ba, in ya sami mala’ikunsa da laifi,
A sal rhoek soah tangnah pawt tih a puencawn te a lolh la a khueh atah,
19 to, su wane ne mutane masu zama a gidan da aka yi da laka, waɗanda da ƙura aka yi harsashensu, waɗanda za a iya murƙushe su kamar asu!
Laipi neh lai im dongah kho aka sa aisat te bungbo hmai ah a khoengim pop coeng.
20 Tsakanin safe da yamma mai yiwuwa ne ragargaza su; farat ɗaya, su mutu har abada.
Mincang lamloh hlaem duela a phop te a yoeyah la a milh khaw mingpha pawh.
21 Ba a tuge igiyar tentinsu, don su mutu ba tare da hikima ba?’
Amih lamkah a a hlangrhuel a phil pah vaengah a duek uh moenih a? Te dongah cueihnah neh a om moenih a?
