< Ayuba 39 >
1 “Ka san lokacin da awakin kan dutse suke haihuwa? Ko ka taɓa lura da yadda batsiya take haihuwa?
Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
2 Kana ƙirga watanni nawa suke yi kafin su haihu? Ka san lokacin da suke haihuwa?
Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
3 Suna kwanciya su haifi’ya’yansu; naƙudarsu ta ƙare bayan sun haihu.
Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
4 ’Ya’yansu suna girma kuma suna girma cikin ƙarfi a jeji; sukan tafi ba su dawowa.
Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
5 “Wane ne yake sakin jakin dawa yă bar shi? Wane ne yake kunce igiyoyinsu?
Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
6 Na sa jeji yă zama gidansa ƙasar gishiri kuma ta zama wurin zamansa.
Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
7 Yana dariyar hargitsin da yake faruwa a cikin gari; ba ya jin tsawar mai tuƙa shi.
Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
8 Yana kiwo a kan tuddai don abincinsa yana neman kowane ɗanyen abu mai ruwan ciyawa.
Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
9 “Ko ɓauna zai yarda yă zauna a wurin sa wa dabbobi abinci? Zai tsaya a ɗakin dabbobinka da dare?
Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
10 Ko za ka iya daure shi da igiya a kwarin kunya? Zai yi maka buɗar gonarka?
Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
11 Ko za ka dogara da shi don yawan ƙarfinsa? Za ka bar masa nauyin aikinka?
Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
12 Ko za ka amince da shi yă kawo maka hatsinka gida yă tattara shi a masussuka?
Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
13 “Fikafikan jimina suna bugawa cike da farin ciki amma ba za su gwada kansu da fikafikan da na shamuwa ba.
Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
14 Tana sa ƙwai nata a ƙasa kuma ta bar su su yi ɗumi a cikin ƙasa,
Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
15 ba tă damu ko za a taka su a fasa su, ko waɗansu manyan dabbobi za su tattake su.
Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
16 Tana tsananta wa’ya’yanta kamar ba nata ba ba tă damu da wahalar da ta sha ba.
Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
17 Gama Allah bai ba ta hikima ba ko kuma iya fahimta.
Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
18 Duk da haka sa’ad da ta buɗe fikafikanta ta shara da gudu tana yi wa doki da mai hawansa dariya.
Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
19 “Ko kai ne kake ba doki ƙarfinsa kai kake rufe wuyansa da geza mai yawa?
Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
20 Ko kai kake sa shi yă yi tsalle kamar fāra, ba ya jin tsoro sai dai a ji tsoronsa.
Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
21 Yana takawa da ƙarfi yana jin daɗin ƙarfinsa yana shiga filin yaƙi gabagadi.
Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
22 Yana yi wa tsoro dariya ba ya jin tsoron kome; ba ya guje wa takobi.
Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
23 Kwari a baka yana lilo a gabansa kibiya da māshi suna wuce kansa.
Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
24 Yana kartar ƙasa da ƙarfi; ba ya iya tsayawa tsab sa’ad da ya ji busar ƙaho.
Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
25 Da jin ƙarar ƙaho sai ya ce, ‘Yauwa!’ Ya ji ƙanshin yaƙi daga nesa, da ihun shugabannin yaƙi.
Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
26 “Ko ta wurin hikimarka ce shirwa take firiya take kuma baza fikafikanta zuwa kudu?
Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
27 Ko da umarninka ne shaho yake firiya ya kuma yi sheƙarsa a can sama?
Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
28 Yana zama a kan dutse yă zauna a wurin da dare; cikin duwatsu ne wurin zamansa.
Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
29 Daga can yake neman abincinsa; idanunsa suna gani daga nesa.
Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
30 ’Ya’yansa suna shan jini, inda akwai waɗanda aka kashe nan za a same shi.”
Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!