Ayuba 38
1 Sa’an nan Ubangiji ya amsa wa Ayuba. Ya ce,
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 “Wane ne wannan da yake ɓata mini shawarata da surutan wofi?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Ka sha ɗamara kamar namiji; zan yi maka tambaya, za ka kuwa amsa mini.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 “Kana ina lokacin da na aza harsashen duniya? Gaya mini, in ka sani.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Wane ne ya zāna girmanta? Ba shakka ka sani! Wane ne ya ja layin aunawa a kanta?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 A kan me aka kafa tushenta, ko kuma wa ya sa dutsen kan kusurwarta,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 yayinda taurarin safe suke waƙa tare dukan mala’iku kuma suka yi sowa don farin ciki.
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 “Wane ne ya rufe teku a bayan ƙofofi, lokacin da ya burtsatso daga cikin ciki.
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 Lokacin da na yi wa gizagizai riga na kuma naɗe su a cikin duhu sosai,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 sa’ad da na yi masa iyaka na sa masa ƙofofi da wurin kullewa.
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 Sa’ad da na ce ga iyakar inda za ka kai, ga inda raƙuman ruwanka za su tsaya?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 “Ko ka taɓa ba safiya umarni ko kuma ka sa asuba ta fito,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 don ta kama gefen duniya ta kakkaɓe mugaye daga cikinta?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Ƙasa ta sāke siffa kamar laka da aka yi wa hatimi; ta fito a fili kamar riga.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 An hana mugaye haskensu, hannun da suka ɗaga an karya shi.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 “Ko ka taɓa tafiya zuwa maɓulɓulan teku, ko kuma ka taɓa zuwa cikin zurfin lungun teku?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Ko an taɓa nuna maka ƙofar mutuwa? Ko ka taɓa ganin ƙofar inuwar duhun mutuwa?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Ko ka gane fāɗin duniya? Gaya mini, in ka san wannan duka.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 “Ina ne hanyar zuwa gidan haske? Kuma a ina duhu yake zama?
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 Ko za ka iya kai su wurarensu? Ka san hanyar zuwa wurin da suke zama?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Ba shakka ka sani, gama an riga an haife ka a lokacin! Ka yi shekaru da yawa kana rayuwa.
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 “Ka taɓa shiga rumbunan dusar ƙanƙara ko ka taɓa ganin rumbunan ƙanƙara
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 waɗanda nake ajiya domin lokacin wahala, domin kwanakin yaƙi da faɗa?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Ina ne hanyar zuwa wurin da ake samun walƙiya, ko kuma inda daga nan ne ake watsa iskar gabas zuwa ko’ina cikin duniya?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Wane ne ya yanka hanyar wucewar ruwa, da kuma hanyar walƙiyar tsawa
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 don ba da ruwa a ƙasar da ba kowa a wurin jeji inda ba mai zama ciki
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 don a ƙosar da wurin da ya bushe a sa ciyawa ta tsiro a can?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Ruwan sama yana da mahaifi? Wa ya zama mahaifin raɓa?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Daga cikin wane ne aka haifi ƙanƙara? Wane ne ya haifi jaura daga sammai
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 lokacin da ruwa ya zama da ƙarfi kamar dutse, lokacin da saman ruwa ya daskare?
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 “Za ka iya daure kyakkyawar kaza da’ya’yanta? Ko za ka iya kunce igiyoyin mafarauci da kare da zomo?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Za ka iya tattara taurari bisa ga lokacinsu ko kuma ka bi da beyar da’ya’yanta zuwa waje?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Ka san dokokin sammai? Ko za ka iya faɗar dangantakar Allah da duniya?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 “Za ka iya tsawata wa gizagizai ka kuma rufe kanka da ambaliyar ruwa?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Kai ne kake aika walƙiya da tsawa zuwa inda suke zuwa? Ko suna zuwa wurinka su ce, ‘Ga mu nan mun zo?’
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Wane ne yake cika zuciya da hikima ko kuma yake ba zuciya ganewa?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Wane ne yake da hikimar iya ƙirga gizagizai? Wane ne zai iya karkato bakunan tulunan sammai
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 sa’ad da ƙura ta yi yawa ta daskare a wuri ɗaya?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 “Za ka iya farauto wa zakanya nama, ka kuma kawar wa zakoki yunwarsu.
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 Lokacin da suka kwanta cikin kogunansu, ko kuma lokacin da suke a wurin ɓuyansu?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Wane ne yake ba hankaka abinci lokacin da’ya’yansa suke kuka ga Allah, kuma suna yawo don rashin abinci?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
